Sprawy osobiste ks. kardynał Jerzy Kopp - marzec 1914

    4 marca w nocy umarł w Cieszynie ks. kardynał dr. Jerzy Kopp. Ten wybitny duchowny urodził on się w roku 1837 w Duderstadt. „Silesia” o zmarłym wspomina wielokrotnie, a 5 marca poświęca mu prawie całą pierwszą stronę.  Książęce biskupstwo wrocławskie objął w roku l837, godność kardynała w roku 1893. Jak wiadomo część Śląska Austriackiego należało do diecezji wrocławskiej, stąd stanowisko ś. p. Koppa, jako księcia biskupa wrocławskiego było szczególne pod względem praw międzynarodowych. Jako ks. biskup wrocławski był on członkiem Izb Prawodawczych w państwie niemieckim, jako zaś zwierzchnik kościelny części Śląska Austriackiego był członkiem Izby Panów we Wiedniu i członkiem Sejmu Śląskiego a nawet od roku 1891 wicemarszałkiem sejmowym.
    O jego wielkości i takcie postępowania, szczególnie w tamtych czasach na tak trudnym narodowościowo obszarze, świadczy fakt, że o jego działalności pozytywnie pisali zarówno Niemcy jak i Polacy. Działo się to przecież wtedy, gdy w Prusach, wyrzucono dzieci pierwszo komunijne z kościoła, bo chciały ją przyjąć „po polsku”, a w Białej magistrat zarządził, że nauka religii w szkołach ma się odbywać po niemiecku. Z tego powodu jego neutralna postawa tym większy budzi szacunek. Polacy, chociaż nie ze wszystkimi jego decyzjami się zgadzali teraz ze smutkiem pisali: Dzięki wysokiej godności kościelnej, jak i wybitnej swej indywidualności odgrywał ś. p. Kopp wielką rolę polityczną. Nie omawiając w tej chwili kierunku polityki ś. p. kard. ks, Koppa w zaborze pruskim, skonstatować musimy, że na Śląsku austryackim odnosił on się do ludności polskiej bardzo lojalnie, częstokroć z wielką życzliwością. Posłowie nasi sejmowi, spotykając się na gruncie sejmu śląskiego z niesłychaną bezwzględnością i niekulturalnym szowinizmem panującej większości sejmowej, w najważniejszych sprawach krajowych znajdowali pomoc i poparcie ze strony zmarłego kardynała. Ponieważ zaś ś. p. Kopp, wicemarszałek sejmu śląskiego, posiadał w sejmie niezmiernie silne stanowisko i cieszył się jako wysoki dostojnik kościoła katolickiego niezwyczajną powagą tak w kraju, jak w państwie, życzliwość jego była ogromnej wagi i znaczenia dla spraw naszych. W sprawach mniejszych lub większych, gdy chodziło o zaspokojenie słusznych i sprawiedliwych żądań ludności naszej a do sumienia Niemców nikt nie zdołał przemówić,, zwracano się do kardynała Koppa i odwołanie się do tej instancyi odnosiło zawsze dobry skutek.
    Szczególnie podkreślić należy zasługę ś. p. Koppa w przyjściu do skutku uchwały sejmowej co do częściowego równouprawnienia językowego na Śląsku. Opór Niemców był wtedy wielki i tylko interwencya ś. p. kardynała sprawiła, że większość sejmowa zgodziła się na zasadę równouprawnienia językowego. Tak samo w zatargach kościelnych, powstających na terenie walki polsko-czeskiej a Śląsku, zajmował kardynał Kopp stanowisko sprawiedliwe, stając niejednokrotnie po stronie słusznych i uzasadnionych żądań katolickiej ludności polskiej.