środa, 28 października 2020

Szkic z dziejów samorządu cz. 8 V Kadencja 2014-2018

 


 

Prezydium Rady Miejskiej

Przewodniczący Rady Miejskiej:
Jarosław Klimaszewski     od 1.12.2014 r.  do końca kadencji

       



Wiceprzewodniczący Rady Miejskiej:
Ryszard Batycki         od 1.12.2014 r. do końca kadencji
Przemysław Drabek     od 9.12.2014 r. do końca kadencji
Prezydent Miasta Bielska-Białej i Zastępcy Prezydenta Miasta

Lp.     Imię i Nazwisko     Stanowisko     Okres pełnienia funkcji



1.     Jacek KRYWULT     Prezydent Miasta     9.12.2014 r. - 21.11.2018 r.
2.     Waldemar JĘDRUSIŃSKI     Zastępca Prezydenta Miasta     9.12.2014 r. - 21.11.2018 r.
3.     Lubomir ZAWIERUCHA     Zastępca Prezydenta Miasta     9.12.2014 r. - 21.11.2018 r.
4.     Przemysław KAMIŃSKI     Zastępca Prezydenta Miasta     23.03.2015 r. - 21.11.2018 r.
5.     Zbigniew MICHNIOWSKI     Zastępca Prezydenta Miasta     9.12.2014 r. - 22.03.2015 r.
Sekretarz Miasta i Skarbnik Miasta
Lp.     Imię i Nazwisko     Stanowisko     Okres pełnienia funkcji
1.     Grzegorz TOMASZCZYK     Sekretarz Miasta     9.12.2014 r. - 21.11.2018 r.
2.     Anna ŁAKOMSKA     Skarbnik Miasta     9.12.2014 r. - 21.11.2018 r.
 

 


 

Wykaz radnych Rady Miejskiej w Bielsku-Białej
Lp.     Nazwisko i imię
1.     BALICKA Katarzyna
2.     BATYCKI Ryszard
3.     BLEIDOWICZ Bogna
4.     DRABEK Przemysław
5.     GORGOŃ-KOMOR Agnieszka
6.     GRUSZKA Renata
7.     JAZOWY Krzysztof
8.     KAMIŃSKI Przemysław (zrzeczenie się mandatu 13.03.2015)
9.     KLIMASZEWSKI Jarosław
10.     LISIŃSKI Marcin
11.     ŁOŚ Konrad
12.     MARKOWSKI Karol
13.     MATYJA Roman
14.     MICHASIÓW Dariusz
15.     NALEPA Grażyna
16.     PIEGZIK-IZYDORCZYK Dorota
17.     POŁATYŃSKA Monika
18.     PUDA Grzegorz (zrzeczenie się mandatu 29.10.2015 w związku z wyborem na Posła RP)
19.     RODAK Maurycy
20.     RUŚNIAK Adam
21.     RYSZKA Piotr
22.     SZAFARCZYK Bronisław
23.     WALUŚ Barbara (objęcie mandatu 24.11.2015)
24.     WIECZOREK Leszek
25.     WOJTASIK Szczepan
26.     WYKRĘT Adam (objęcie mandatu 24.03.2015)
27.     ZARĘBSKA Małgorzata

Wybory

16 listopada 2014 roku w całej Polsce odbyły się wybory samorządowe. Zgodnie z wolą wyborców w nowej Radzie Miejskiej Bielska-Białej znaleźli się przedstawiciele czterech komitetów. Najwięcej osób do RM wprowadził Komitet Wyborczy Prawo i Sprawiedliwość, który uzyskał dziesięć mandatów, Komitet Wyborczy Platformy Obywatelskiej wprowadził do rady osiem osób, Komitet Wyborczy Wyborców Jacka Krywulta uzyskał pięć mandatów a Komitet Wyborczy Niezależni.BB w radzie reprezentowały dwie osoby.

W wyborach prezydenckich w Bielsku-Białej urzędujący prezydent Jacek Krywult (KWW Jacka Krywulta) uzyskał poparcie 27.846 głosujących, co dało mu 47,96 proc. wszystkich głosów. Drugie miejsce zajął Janusz Okrzesik (Niezależni. BB), który uzyskał 23,32 proc. (13.640 głosów). Na trzecim miejscu uplasował się Przemysław Drabek (Prawo i Sprawiedliwość) - 21,49 proc. (12.477 głosów). Kolejne miejsca zajęli: Przemysław Koperski (Sojusz Lewicy Demokratycznej Lewica Razem) - 4,03 proc (2.341 głosów), Joanna Banaś (Kongres Nowej Prawicy Janusza Korwin-Mikke) - 2,23 proc. (1.294 głosy) i Elżbieta Pawlak (Twój Ruch) - 0,97 proc. (566 głosów). 30 listopada odbyła się druga tura wyborów prezydenckich. Wygrał ją Jacek Krywult. Według oficjalnych wyników wyborów urzędujący prezydent uzyskał 59,88 proc. wszystkich głosów - na zwycięzcę oddało swój głos 28.006 osób. Na jego kontrkandydata Janusza Okrzesika głosowało 18.762 wyborców - 40,12 proc. głosów. Frekwencja w drugiej turze wyborów prezydenckich w Bielsku-Białej wyniosła 34,2 proc.

Pierwsza sesja

1 grudnia w sali sesyjnej bielskiego Ratusza odbyła się l sesja VII kadencji Rady Miejskiej Bielska-Białej. Do momentu wyboru nowego przewodniczącego RM sesję poprowadziła - jako najstarsza spośród 25 radnych - Grażyna Nalepa (PiS). Radni złożyli uroczyste ślubowanie. Jednocześnie w związku z wygaśnięciem mandatów wybranych na radnych - Jacka Krywulta oraz Henryka Juszczyka - ślubowali także radni, którzy zajęli ich miejsce: Ryszard Batycki i Szczepan Wojtasik (obaj KWW JK). Rada Miejska w tajnym głosowaniu wybrała przewodniczącego RM, którym został Jarosław Klimaszewski (PO) i jednego z wiceprzewodniczących. Funkcję tę objął Ryszard Batycki (KWW JK), który otrzymał 15 głosów. Wystarczającej liczby głosów (13) do objęcia funkcji wiceprzewodniczącego nie otrzymał Przemysław Drabek (PiS), na którego głosowało 11 radnych. W tych okolicznościach Radni PiS złożyli oświadczenie. Ostatecznie radny Przemysław Drabek został wybrany na wiceprzewodniczącego rady na kolejnej sesji.

Najważniejsze wydarzenia VII kadencji

W Wapienicy wmurowano kamień węgielny pod budowę jednej z najnowocześniejszych na świecie fabryk koncernu GE Industrail Solutions. Salwatoriańskie Stowarzyszenie Hospicyjne dokończyło budowę stacjonarnego hospicjum, przy wydatnej pomocy funduszy z Budżetu Obywatelskiego Bielska-Białej.
Po raz pierwszy odbyły się w diecezji bielsko-żywieckiej obchody Ogólnopolskiego Dnia Judaizmu. W Ratuszu gościła ambasador Izraela w Polsce Anna Azari.

Jako miasto atrakcyjne dla inwestorów Bielsko-Biała pojawiło się w prestiżowym rankingu Polish Cites of the Future 2015/2016. Miasto stało się liderem subregionu południowego województwa śląskiego w ramach Regionalnych Inwestycji Terytorialnych na lata 2014-2020.

Bielskie szkoły wzbogaciły się o nowe boiska sportowe.

10 maja 2015 r. przy okazji wyborów Prezydenta RP - bielszczanie w wyborach powszechnych wybierali rady osiedli. Na 30 istniejących jednostek pomocniczych gminy wybrano dwadzieścia dziewięć15-osobowych rad osiedlowych na kadencję 2015-2019, frekwencja wyniosła 20,36 proc.

W maju 2015 roku Rada Miejska zdecydowała również o utworzeniu Rady Seniorów Bielska-Białej. Na jednej z kolejnych sesji tego roku dokonano wyboru składu osobowego rady. Na I posiedzeniu rady na przewodniczącą wybrano Elżbietę Rosińską, pełniącą również funkcję przewodniczącej rady osiedla Wojska Polskiego.
Decyzją Rady Miejskiej wprowadzono w mieście ujednoliconą strefę płatnego parkowania w centrum. W czerwcu obchodom Dni Bielska-Białej towarzyszył jubileusz 25-lecia odrodzonego samorządu.

Najnowocześniejszy w Polsce bunkier do radioterapii z wysokiej klasy wyposażeniem otwarto w Beskidzkim Centrum Onkologii – Szpitalu Miejskim. Wokół lotniska w Aleksandrowicach zbudowano tor dla rolkarzy. W mieście powstawały liczne siłownie pod chmurką najczęściej proponowane przez mieszkańców w ramach procedury budżetu obywatelskiego.

Również w ramach budżetu obywatelskiego oddany został do użytku jesienią 2015 roku kompleks górskich ścieżek rowerowych Enduro Trails, który szybko stał się bardzo popularny wśród rowerzystów górskich z całego kraju. Za kompleksowe działania na rzecz poprawy efektywności energetycznej Bielsko-Biała zostało nagrodzone w 3. Konkursie Eco-Miasto.

31 października 2016 r. z okazji Święta Reformacji w Bielsku-Białej gościł prezydent RP Andrzej Duda. 150-lecie istnienia świętowała bielska Gmina Żydowska.
Z okazji 25-lecia Związku Miast Polskich nagrodzono 25 najaktywniejszych samorządów, Bielsko-Biała otrzymało Srebrny Laur ZMP.

Nowym biskupem diecezji cieszyńskiej Kościoła ewangelicko-augusburskiego został ks. dr Adrian Korczago, zastępując dotychczasowego bp Pawła Anweilera, który przeszedł na emeryturę.

W Rankingu Miast Zrównoważonego Rozwoju Europolis 2016  Bielsko-Biała zajęło trzecie miejsce – po Warszawie i Sopocie.

8 i 9 października 2016 r. odbyła się dwudniowa impreza inaugurująca działalność nowego Stadionu Miejskiego.

Budżet miasta roku 2017 po raz pierwszy przekroczył 1 mld zł, co trzecia jego złotówka była przeznaczona na inwestycje. Największą inwestycją drogową, której realizacja rozpoczęła się w tym roku, była przebudowa ulicy Międzyrzeckiej.

Rekord Bielsko-Biała wywalczył mistrzostwo Polski w futsalu.

W miejskich autobusach rozpoczęła się instalacja Inteligentnego Systemu Transportowego (ITS), na przystankach ustawiano biletomaty.

Ewangelickie Dni Kościoła stały się główną częścią obchodów jubileuszu 500 lat Reformacji w Polsce. Po latach przerwy ulicami Bielska-Białej przejechali kolarze Tour de Pologne. W Rankingu Samorządów Rzeczpospolitej Bielsko-Biała zajęło drugie miejsce wśród miast na prawach powiatu.

Zakład Gospodarki Mieszkaniowej sukcesywnie remontował pustostany, zamieniając je na lokale mieszkalne.

Urząd Miejski uruchomił teleinformatyczny system dla mieszkańców pozwalający na zgłaszanie uwag, problemów i usterek w przestrzeni miejskiej
  – Zgłoszenia BB.

Bezrobocie w mieście spadło do poziomu 2,3 proc. Rada Miejska zdecydowała, że w przedszkolach prowadzonych przez miasto opłata za korzystanie z wychowania przedszkolnego nie będzie obowiązywać dzieci, których przynajmniej jeden z rodziców lub opiekunów prawnych złoży zeznanie podatkowe PIT w Bielsku-Białej i poda bielski adres zamieszkania.

22 marca na Stadionie Miejskim zmierzyły się reprezentacje Polski i Anglii do lat 21, mecz zakończony zwycięstwem gości obejrzało blisko 14 tys. osób.
Komenda Miejska Policji wprowadziła się do nowoczesnej siedziby wybudowanej przy ul. Wapiennej 45. Dla zwiększenia płynności ruchu na 18 kluczowych sygnalizacjach świetlnych Inteligentny System Transportowy wprowadził priorytety dla pojazdów komunikacji miejskiej. Tablice z dynamiczną informacją autobusową zamontowano na 22 przystankach MZK. Urząd Miejski uruchomił system Płatności online umożliwiający dokonywanie opłat administracyjnych przez Internet. 










wtorek, 27 października 2020

Kalendarium gminy Bestwina cz. 40

 


 

1912
Edukacja
W 1912 roku stan oświaty podniósł się jeszcze wyżej. Józef Myrta uzyskał tytuł dyrektora szkoły w Bestwinie. Bestwina miała czteroklasową szkołę ze stałą obsadą jak rok wcześniej, natomiast pozostałe szkoły uzyskały status szkoły jednoklasowej z planem szkoły dwuklasowej. W Bestwince uczyli Józefa i Walenty Ozga, w Janowicach Marya Narowska i Józefa Soroczyńska, a w Kaniowie Władysław Ślebarski, Wanda Młynarska i Wanda Kaczorowska.
„Wiener Zetung” informował, że epidemia chorób zwierząt występuje m.in. w następujących miejscowościach w powiecie Biała: Bestwina, Buczkowice, Komorowice, Międzybrodzie, Komorowice, Porąbka, Rybarzowice i Stara Wieś..
    „Dziennik Cieszyński” zamieścił listę miejscowości, w których odbywały się uroczystości 3 Maja. Najszybciej świętowano w Janowicach, bo już 28 kwietnia, a w Białej i Bielsku 5 maja.
    Myliłby się ten, kto by pomyślał, że Polacy mówili wtedy jednym głosem w sprawie walki o publiczną oświatę. Podobnie jak i teraz, potrafiliśmy się „pięknie różnić”. Najlepszym tego przykładem był zorganizowany 4 października w Białej w auli seminarium Towarzystwa Szkoły Ludowej wiec powiatowy nauczycieli zwołany z inicjatywy Ogniska nauczycielskiego w sprawie regulacji poborów i pragmatyki służbowej nauczycielstwa ludowego w Galicyi. „Kurier Lwowski” w swej relacji z podziwem pisał o mowach Ignacego Daszyńskiego oraz podkreślał jedność 150 delegatów, których martwiła tylko nieobecność posłów Łazarskiego, Zamorskiego i Kubika. Ci usprawiedliwili swoją nieobecność, natomiast na cenzurowanym znalazł się poseł Dobija, który nie tylko się nie pojawił, ale też się nie usprawiedliwił.
    Zupełnie w innym świetle przedstawiał to zgromadzenie „Dziennik Cieszyński”: Z poza nauczycielstwa byli zaproszeni posłowie z powiatu, nadto agitator socyalistyczny z Białej dr. Baruch Gross i poseł Daszyński z Krakowa, przybyli jednak li tylko dwaj ostatni, ponieważ posłowie z powiatu p. Kubik, Dobija i Zamorski, słysząc, że wiec wspomniany ma być nabożeństwem adoracyjnem, przygotowanem celowo dla polityków czerwonych — uznali za stosowne nie wziąć w nim udziału, tem bardziej, że zaproszenie dra Grossa, oszczercy kilku nauczycieli T. S. L., którzy usuwają się z pod czerwonej chorągwi, wyglądało wprost na prowokacyę.

Największą inwestycją planowaną na początku XX wieku w Galicji była budowa kanału spławnego Odra - Wisła. Nas oczywiście najbardziej interesuje odcinek od granicy śląskiej do Zatora. „Kurier Lwowski” informował: W marcu roku bieżącego przeprowadzono rewizję trasy kanału spławnego od granicy śląskiej do Zatora na długość 32.791 kilometrów w gminach Kaniów wielki, Bestwinka, Dankowice, Jawiszowice, Skidzin, Grójec, Łazy, Porąbka wielka i Włosienica powiatu bialskiego, tudzież w gminach Przeciszów i Zator powiatu wadowickiego. (...) W pobliżu miasta Oświęcimia ma być założony port kanałowy. Mieszkańcy tego terenu wysunęli propozycję, aby przystanie ulokowano w Bestwinie, Dankowicach, Grójcu, Porębie Wielkiej i Przeciszowie. Propozycja została przyjęta, prace projektowe miano wykonać do końca 1912 roku. We wrześniu z gospodarską wizytą przyjechali tu ministrowie, aby naocznie sprawdzić zaawansowanie robót. Przy okazji deputacja gminy Bestwinka oraz innych gmin zwróciła się z prośbą do ministra Długosza o regulację Białki na granicy Galicji i Śląska. Z Kaniowa udano się do Porąbki, gdzie miała powstać zapora.
Niestety, ta precyzyjnie przygotowana inwestycja nie została zrealizowana na naszym terenie, gdyż przeszkodził temu wybuch I wojny światowej.

poniedziałek, 26 października 2020

Drogi Bielsko 1927

 1927


W dalszym ciągu prowadzono remont ul. 3 maja i niespecjalnie się spieszono, bowiem czekano na zgodę ministerstwa, aby przełożyć tor tramwajowy. Drogowcy coraz życzliwiej spoglądali w stronę nowoczesnych dróg bitych i terowanych. Doświadczenie dokonane przez starszego zarządcę gospodarczego Chlupacza na ul. Staszica, Parkowej zostały pozytywnie ocenione szczególnie biorąc pod uwagę koszty. Podjęto decyzję o rozbiórce dwóch domów poniżej hotelu Prezydent, tak aby nie szpeciły nowej arterii miejskiej.
    W ubiegłym roku spółka elektryczna i kolejowa S.A. otrzymała koncesje na uruchomienie linii Dworzec Bielsko-Lipnik. Teraz firma nie tylko uszczegółowiła swoja ofertę, ale prosiła o uruchomienie trzech linii. I – Od dworca kolejowego w Bielsku przez ul. 3 Maja, Wzgórze, ul. Jagiellońską, most na rzece Białej i ul. Główną w Białej – Lipniku. II Od przystanku tramwajowego w Mikuszowicach na drodze powiatowej koło szkoły Mikuszowickiej do Bystrej z punktem końcowym przed sanatorium w Bystrej. III – Od Wzgórza w Bielsku przez Rynek i ul. Cieszyńską do Wapienicy i Doliny Luizy z punktem końcowym przed książęcą leśniczówką. Wniosek przyjęto bez dyskusji.
    Przyjęto też dość oryginalną uchwałę mającą na uwadze korzystanie z ulic i placów. Gmina dokonała też regulacji gdy chodzi o „trzepanie chodników i dywanów”. Początkowo chciano, ze względu na brak miejsca i żerdzi, rozszerzyć godziny na to przeznaczone od 8 rano do 6 wieczorem. Po dyskusji jednak ustalono, że trzepiemy dywany  rano od 8 do 10, a popołudniu od 3 do 5. Przypomniano również, że: Trzepanie ścierek jak również kołder itp. Z okien na publicznej drodze i place jest surowo wzbronione.
    We wrześniu spółka „Galicja” otrzymał koncesje na postawienie stacji benzynowej na placu Smolki. W tym samym czasie czterech kierowców taksówek z tego placu poprosiło, aby mogli stawać też na placu Chrobrego, gdyż na Smolki nie zrobią żadnego interesu. Radni przychylili się do wniosku i wyznaczyli petentom plac postojowy w ulicy 3 Maja i Kolejowej. Jak również ustalili, że na pl. Chrobrego jednocześnie może stać tylko 9 autodorożek, każda następna ma skierować swój wóz do ul. 3 Maja względnie Kolejowej. Uchwalono też 8 miejsc postojowych: pl. Bolesława Chrobrego, pl. Smolki, Rynek, Starostwo, pl. Blichowy, pl. Wyzwolenia, ul. Kolejowa, „Krzywy mostek”. Później dodano jeszcze pl. Wolności i „granicę miasta”. W grudniu jednak ustalono, że pl. Chrobrego będzie głównym miejscem postojowym, gdyż taksówkarze tam założyli sobie telefon i każdy może bezpłatnie ich sobie zamówić. Oprócz tego dwie autodorożki mają być przy dworcu, a reszta na pl. Smolki.

piątek, 23 października 2020

Szkic z dziejów samorządu cz. 7 V Kadencja 2010-2014

 


 

Prezydium Rady Miejskiej



Przewodniczący Rady Miejskiej:
Ryszard Batycki     od 21.11.2010 r.  do końca kadencji

      



Wiceprzewodniczący Rady Miejskiej:
Przemysław Drabek     od 21.11.2010 r. do końca kadencji
Jarosław Klimaszewski     od 21.11.2010 r. do końca kadencji

Prezydent Miasta Bielska-Białej i Zastępcy Prezydenta Miasta

Imię i Nazwisko     Stanowisko     Okres pełnienia funkcji
1.     Jacek KRYWULT     Prezydent Miasta     6.12.2010 r. - 9.12.2014 r.
2.     Zbigniew MICHNIOWSKI     Zastępca Prezydenta Miasta     6.12.2010 r. - 30.09.2011 r. 5.10.2011 r. - 9.12.2014 r.
3.     Waldemar JĘDRUSIŃSKI     Zastępca Prezydenta Miasta     6.12.2010 r. - 9.12.2014 r.
4.     Lubomir ZAWIERUCHA     Zastępca Prezydenta Miasta     7.12.2010 r. - 9.12.2014 r.
Sekretarz Miasta i Skarbnik Miasta
Lp.     Imię i Nazwisko     Stanowisko     Okres pełnienia funkcji
1.     Grzegorz TOMASZCZYK     Sekretarz Miasta     6.12.2010 r. - 9.12.2014 r.
2.     Anna ŁAKOMSKA     Skarbnik Miasta     6.12.2010 r. - 9.12.2014 r.

 


Wykaz radnych Rady Miejskiej w Bielsku-Białej
Lp.     Nazwisko i imię
1.     BALICKA Katarzyna
2.     BATYCKI Ryszard
3.     DRABEK Przemysław
4.     DZIDA Jan
5.     EDELMAN Irena (objęcie mandatu 6.12.2010)
6     GACEK Andrzej
7     GRUSZKA Renata
8     JAZOWY Krzysztof
9     JUSZCZYK Henryk (zrzeczenie się mandatu w związku z podjęciem pracy w Urzędzie Miejskim na stanowisku Pełnomocnika Prezydenta Miasta)
10.     KAMIŃSKI Przemysław
11.     KLIMASZEWSKI Jarosław
12.     KOCHOWSKI Piotr
13.     KRUCZEK Antoni (objęcie mandatu 6.12.2010)
14.     KRYWULT Jacek (zrzeczenie się mandatu w związku z wyborem na Prezydenta Miasta)
15.     KRYWULT Marek
16.     ŁOPATKA Józef
17.     MATYJA Roman
18.     MICHALSKI Krzysztof
19.     NIKIEL Franciszek
20.     PIEGZIK-IZYDORCZYK Dorota
21.     PODOLSKI Marek
22.     PUDA Grzegorz
23.     RUŚNIAK Adam
24.     STANISZEWSKA Grażyna
25.     WIECZOREK Leszek
26.     WOJTASIK Szczepan
27.     WOLAK Adam

Wybory

W wyborach samorządowych 21 listopada 2010 r. wybraliśmy 25 radnych Bielska-Białej, prezydenta miasta i siedmioro radnych Sejmiku Samorządowego Województwa Śląskiego. Frekwencja wyborcza wyniosła 45,64 proc. Prezydentem - z wynikiem 75,71 głosów - już w pierwszej turze został ponownie Jacek Krywult.
Spośród ubiegających się o urząd prezydenta kandydatka niezależna Grażyna Staniszewska zyskała 9,47 proc. głosów, kandydat Prawa i Sprawiedliwości Stanisław Pięta - 8,84 proc. głosów, a kandydat Platformy Obywatelskiej Krzysztof Michalski - 5,99 proc.

Jeśli chodzi o wybory do Rady Miejskiej, na wszystkie listy kandydatów we wszystkich pięciu okręgach wyborczych (i 98 komisjach obwodowych) oddano ogółem 61.956 głosów ważnych. Najwięcej mieszkańców, bo aż 20.738 (33,47 proc.) poparło Komitet Wyborczy Wyborców Jacka Krywulta, który wprowadził do rady 11 radnych. 14.424 osoby (23,28 proc.) oddały głos na Komitet Wyborczy Platformy Obywatelskiej, który zyskał w nowej kadencji ośmiu radnych. Trzecie miejsce zdobył Komitet Wyborczy Prawa i Sprawiedliwości, który poparło 13.119 osób (21,17 proc. głosujących), co przełożyło się na pięć miejsc w radzie. Na Komitet Wyborczy Grażyny Staniszewskiej głosowało 6.819 osób (11,01 proc), radną tego komitetu została G. Staniszewska. Pięcioprocentowy próg wyborczy przekroczył jeszcze KW Sojuszu Lewicy Demokratycznej, na który oddano 5.668 głosów (9,15 proc.), nie wystarczyło to jednak żadnemu z jego kandydatów na wejście do rady. Poniżej progu były natomiast wyniki komitetów wyborczych Polskiego Stronnictwa Ludowego (1104 głosów) i Związku Słowiańskiego (84 głosy).

Najwięcej głosów w wyborach do Rady Miejskiej zdobyli: Jacek Krywult (KWW JK) – 2116, Henryk Juszczyk (KWW JK) – 1887, Grzegorz Puda (PiS) – 1610, Krzysztof Michalski (KW PO) – 1487, Roman Matyja (PiS) – 1453, Jarosław Klimaszewski (KW PO) – 1340 głosów.

W sejmiku województwa śląskiego Bielsko-Białą w latach 2010-2014 reprezentowali Janusz Buzek i Lucyna Kręcichwost z PO. Z regionu do sejmiku weszli również: Andrzej Kamiński z PiS, Jan Kawulok z PiS, Andrzej Marszałek z SLD, Marian Ormaniec z PSL i Karol Węglarzy z PO.

Pierwsza sesja

2 grudnia odbyła się pierwsza, uroczysta sesja nowej Rady Miejskiej, podczas której 23 radnych odebrało zaświadczenia o wyborze na radnego oraz złożyło ślubowanie. Tę część obrad - zgodne z przepisami - prowadził najstarszy wiekiem radny-senior Jan Dzida, który powiedział: - To wielkie wyróżnienie i dowód zaufania, jaki otrzymaliśmy. Z tym dowodem zaufania wiąże się też oczekiwanie tych, którzy nas wybrali, żeby dobrze ich reprezentować, żeby realizować zadania, które poprawią warunki funkcjonowania naszego miasta. Wierzę, że nowo wybrana rada będzie dobrze realizować swoje zadania, dobrze współpracować z prezydentem, że będzie spełniać rolę inspiratorską, podejmować nowe przedsięwzięcia, które będą zmierzały do tego, by miasto się rozwijało, a mieszkańcom żyło się lepiej.
Jan Dzida obrady prowadził aż do chwili, gdy radni wybrali przewodniczącego. Najliczniejszy Klub Wyborczy Wyborców Jacka Krywulta zgłosił kandydaturę Ryszarda Batyckiego, który w poprzedniej kadencji był wiceprzewodniczącym. Za tą kandydaturą w tajnym głosowaniu oddano 14 głosów za i 9 przeciw. Ryszard Batycki zasiadł za stołem prezydialnym, by pokierować dalszymi obradami. Dziękując tym radnym, którzy obdarzyli go zaufaniem zaznaczył, że głosy sprzeciwu traktuje jako wyzwanie. - Myślę, że społeczeństwo Bielska-Białej w minionych wyborach jednoznacznie wyraziło, jaki styl gospodarzenia miastem i jakie kierunki jego rozwoju akceptuje. Chciałbym, by trwała kontynuacja rozpoczętych zadań, żeby rada pomagała prezydentowi w tym trudnym okresie. Chciałbym również, by wojen na górze nie przenosić na obszar samorządu. Proszę pana prezydenta i urzędników miejskich o twórczą, rzetelną pracę dla rozwoju miasta i lepszej przyszłości naszych mieszkańców w myśl hasła tylko zgoda buduje. Zamierzam tą drogą iść – powiedział Ryszard Batycki. Dokonano wyboru wiceprzewodniczących. Grupa radych PO zgłosiła Jarosława Klimaszewskiego, byłego szefa rady, a radni PiS zgłosili swego przedstawiciela - Przemysława Drabka. W tajnym głosowaniu J. Klimaszewski otrzymał 22 głosy za i 1 przeciw, P. Drabek -17 za, 4 przeciw i 2 głosy nieważne. Tym samym obaj radni zostali wiceprzewodniczącymi i zasiedli za stołem prezydialnym. Tego dnia jeszcze rada przegłosowała dwie uchwały w sprawie rezygnacji ze zdobytych w wyborach mandatów. Taką pisemną rezygnację złożył Jacek Krywult - w związku ze zwycięstwem w wyborach prezydenckich - i Henryk Juszczyk - ze względu na pełnienie funkcji pełnomocnika prezydenta miasta.

Druga sesja

6 grudnia odbyła się druga sesja tej kadencji. Najpierw podjęto uchwały w sprawie objęcia mandatów przez dwie osoby, które zastąpiły osoby rezygnujące z mandatów. Irena Edelman z okręgu wyborczego nr 4 zajęła miejsce Jacka Krywulta, Antoni Kruczek z okręgu nr 5 wszedł w skład rady w miejsce Henryka Juszczyka. Radni ci złożyli ślubowanie. W ten sposób rada VI kadencji osiągnęła pełny skład 25 osób.
Ślubowanie złożył również prezydent Jacek Krywult, który odebrał oficjalnie nominację powierzającą mu sprawowanie urzędu prezydenta Bielska-Białej na następne cztery lata. Prezydent poinformował, że w obecnej kadencji jego zastępcami będą: Waldemar Jędrusiński, Zbigniew Michniowski i Lubomir Zawierucha, który wcześniej był zastępcą dyrektora Miejskiego Zarządu Dróg. Henryk Juszczyk będzie nadal pełnomocnikiem prezydenta miasta.
Tego dnia w części roboczej rada wybrała ze swego grona przewodniczących siedmiu komisji problemowych. Uchwalono też składy osobowe wszystkich komisji, zgodnie z regulaminem, który przewiduje, że radny może zasiadać maksymalnie w trzech komisjach.

Najważniejsze wydarzenia VI kadencji

W trakcie VI kadencji Miejski Zakład Komunikacyjny powiększył swój tabor autobusowy. Wydano kolejną lokalną monetę - Białkę z wizerunkami Bolka i Lolka. Drużyna TS Podbeskidzie wywalczyła historyczny awans do ekstraklasy, zaś piłkarze halowi Rekordu zajęli trzecie miejsce w ekstraklasie futsalu. Otwarto nowoczesne, bogato wyposażone w różne urządzenia i atrakcje kąpielisko w Cygańskim Lesie.

Szczególnie dużo radości mieszkańcom sprawiło oddanie do użytku północno-wschodniej obwodnicy miasta, z dwoma pasami ruchu na każdej z jezdni i pasem awaryjnym. W ramach inwestycji powstały 3 nowe węzły: Rosta, Krakowska, Mikuszowice, a jeden węzeł – Komorowice– został wyremontowany i zmodernizowany.
Rada Miejska podjęła uchwałę o przejęciu przez miasto Beskidzkiego Centrum Onkologii im. Jana Pawła II, prowadzonego dotąd przez powiat bielski. W efekcie tej decyzji BCO zostało połączone ze Szpitalem Ogólnym w jedną placówkę medyczną. Siedziba Domu Dziecka przy ul. Lompy została gruntownie odnowiona.

Wybudowana w bielskiej szkole muzycznej sala koncertowa został nagrodzona w konkursie Budowa Roku 2010. W tej sali gościł prezydent RP Bronisław Komorowski, biorąc udział w spotkaniu pod hasłem 20-lecie samorządu a rozwój regionu Podbeskidzia.

W Wapienicy oddano do użytku zupełnie nową szkołę – siedzibę Gimnazjum nr 15 wraz z sala gimnastyczną.

Po raz trzeci zorganizowano w Bielsku-Białej najważniejszą w Polsce imprezę lekkoatletyczną - Mistrzostwa Polski Seniorów w Lekkiej Atletyce. Rada Miejska uchwaliła nowe Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta.

Wmurowano kamień węgielny pod budowę nowego Stadionu Miejskiego przy ul. Żywieckiej.

Bielsko-Biała zajęło II miejsce w kategorii lokalna gospodarka energetyczna w konkursie Samorządowy Lider Zarządzania 2012.

W 2013 roku Bielsko-Biała zostało najładniej udekorowanym świątecznie miastem w Polsce, zwyciężając w konkursie Świeć się Energą.

Miasto wzbogaciło się o nowy obiekt sportowo-rekreacyjny – ośrodek narciarski z wyciągiem kanapowym na stoku Dębowca.

Z inicjatywy Rady Miejskiej rozpoczął się cykl spotkań na temat budżetu obywatelskiego. Po raz kolejny magazyn Forbes umieścił miasto Bielsko-Biała na trzecim miejscu ośrodków najatrakcyjniejszych dla biznesu.

Na długo przed terminem oddano do użytku nowy most drogowy w ciągu ulic PCK i 1 maja oraz przebudowane skrzyżowania ul. Sempołowskiej i PCK oraz Broniewskiego i PCK, które usprawniły podróżowanie w tej części miasta.

W 2014 roku nowym ordynariuszem bielsko-żywieckim został dotychczasowy rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie ks. prałat Roman Pindel.
7 kwietnia w sali sesyjnej Ratusza na wyjazdowym spotkaniu obradował Sejmik Województwa Śląskiego. Podczas 36.Bielskiego Rodzinnego Rajdu Rowerowego goszczący w Bielsku-Białej prezydent RP Bronisław Komorowski podpisał ustawę ułatwiającą budowę dróg rowerowych oraz wyznaczania szlaków turystycznych wzdłuż rzek oraz na wałach przeciwpowodziowych.

Podczas 10. Festiwalu Miast Partnerskich „Poznajmy się” nasze miasto otrzymało od Rady Europy Honorową Flagę Europy. Na ulicach pojawiały się rowery BBbike – Systemu Bezobsługowych Wypożyczalni Rowerów w Bielsku-Białej. Z okazji 90. urodzin najsłynniejszej śpiewającej bielszczanki – Marii Koterbskiej w Teatrze Polskim odbył się uroczysty koncert jubileuszowy. 









czwartek, 22 października 2020

Kalendarium gminy Bestwina cz. 39

 


 

 1911

Edukacja
Rok 1911 był ważny dla całej gminy. Bestwina posiadała już szkołę czteroklasową, w której uczyli Józef Merta, Roman Tryhubczak oraz Janina i Emilja Wdowiszewskie. Jednoklasową szkołę miały Janowice, uczyły tu Wanda Godyniowa i Marya Narowska; Bestwinka, gdzie uczyli Józefa i Walenty Ozga (raz występuje jako Ozga, a innym razem jako Ożga – JK), oraz Kaniów, gdzie nauczycielką była Władysława Gąsiorowska.
Od tego roku szkoły we wszystkich wsiach miały uprawnienia szkoły państwowej.

Zaraza
10 lutego władze znów zakazały sprzedaży bydła i świń na terenie Bestwiny, Bestwinki i Kaniowa starego. Redakcja „Ślązaka” informowała w lipcu o występowaniu w poszczególnych wsiach zarazy pyskowo-racicowej.
W celu podniesienia wiedzy i świadomości rolników zorganizowano kurs rolniczo-hodowlany w Jawiszowicach. Słuchaczami kursu byli w największej czyści miejscowi rolnicy gminy Jawiszowice, kilka gospodyń i po kilku rolników z okolicznych gmin jak Dankowice, Stara Wieś, Janowice, Hecznarowice, Brzeszcze, Włosienica; liczba słuchaczów wynosiła od 48 do 60-ciu i charakterystycznem jest, że się nie zmniejszała, lecz zwiększała.
19 marca w Bestwinie prof. Regiec miał odczyt „O pielęgnowaniu drzew owocowych”.
„Dziennik Cieszyński” na swoich łamach przedstawił sprawozdanie z działalności kółek rolniczych w powiecie bielskim. Wynika z niego, że działało tu wtedy 37 lokalnych kółek, tylko 12 powiatów w całej Galicji mogło się poszczycić podobną liczbą, a w większości przypadków na powiat przypadało jedno kółko. Do trzydziestu siedmiu Kółek należy 2150 członków, przeciętnie po 56 członków, najwięcej członków ma Kółko w Szczyrku, bo 280, najmniej Czaniec –15. W bibliotekach kół znajdowały się 984 książki i prenumerowano 76 czasopism. Najwięcej czasopism posiadano w Hałcnowie (6) i Wilkowicach (5). W 1910 roku sprowadzono 244 drzewka owocowe, w czym przodowali sadownicy z Babic, Bestwinki, Rybarzowic, Starej Wsi i Witkowic. Koła bielskiego powiatu miały na wspólny użytek 25 maszyn rolniczych. Przeprowadziły drenacje na obszarze 432 morgów. Jedyną rzeczą, na którą narzekano, był fakt, że posiadano tylko 16 sklepów, co było związane z tym, że brakowało przyjaznego im punktu sprzedaży hurtowej. Z tego też powodu zainicjowano w Białej utworzenie składnicy towarowej.
    Mocno we znaki dała się rolnikom pryszczyca. W powiecie bialskim odnotowano 5 ognisk choroby, a w żywieckim aż 25. Ograniczenia sanitarne i nadzór weterynaryjny nad sprzedażą i ubojem zwierząt na zagrożonych terenach spowodowały bardzo duże straty finansowe.


W Bestwinie pod Białą otworzyli p. Ślosarczyk Antoni i Spółka parowy tartak. Przed rokiem byli założyli parową cegielnię z nowoczesnym francuskiem piecem pierścieniowym. W ubiegłym roku wypalili i sprzedali przeszło 1 ½ miliona cegły. W tartaku wyrabiają deski, łaty, gotowe więźby i całkowite budynki drewniane. Każdy zatem, kto chce budować, niechaj wpierw zażąda cen materyałów budowlanych od p. Antoniego Ślosarczyka i Spółki w Bestwinie.

Propinacja nowa po staremu
Tygodnik „Wieniec i Pszczółka” w marcu bardzo dużo miejsca poświęca planom zmian dotyczących produkcji i dystrybucji napojów alkoholowych. Sprawa była ważna, również „Silesia” poświęciła jej dużo miejsca. W 1910 roku wprowadzono nowe prawo podatkowe i nowe zasady udzielania koncesji, które miały zmienić dotychczasowy układ sił w tej branży. Jak łatwo się domyślić, stary układ przetrwał, lecz został zachwiany - wymieniono właścicieli karczm w poszczególnych wsiach, poza tym niewiele w tej materii się zmieniło. Tygodnik informował, że nowe prawo wprowadza bezpośrednią kontrolę nad osobami, obowiązanemi do uiszczenia krajowej opłaty konsumpcyjnej od piwa, a zamieszkałem w gminach, położonych w pasie granicznym od Śląska, aby tym sposobem położyć skuteczną tamę wprowadzaniu w granice kraju piwa niezameldowanego i tem samem nieopodatkowanego, wyrządzającemu przez to materyalne straty skarbowi krajowemu.
Kontrolę tę powierzył Wydział krajowy dzierżawcy opłaty komunalnej w Białej, Samuelowi Rappaportowi, który ją przy pomocy osób zaufania godnych tudzież odpowiedniej ilości strażników ma wykonywać.
Celem łatwiejszego, a dla interesowanych stron dogodniejszego sposobu wykonywania kontroli, ustanowiono na razie 7 biur meldunkowych.
Biura powstały w Białej, Bystrej, Szczyrku, Łodygowicach, Bestwinie, Kaniowie i Jawiszowicach. Osoby wprowadzające wszelkie piwo z poza granic kraju, bez względu na to czy piwo, to jest galicyjskiej prowencji (wyrobu), czy też obcokrajowej, mają je w najbliszem biurze meldunkowem zgłosić do opłaty i okartkowania zgłoszenia. Biuro meldunkowe wciągnie zgłoszoną ilość do wykazu, celem zawiadomienia Wydziału krajowego, dla wymierzenia opłaty, a beczki, względnie flaszki okartkuje, na dowód, ze piwo zameldowane. Na przeszło dwóch stronach redakcja rozpisuje się o wszystkich uprawnieniach kontrolerów i ich nieograniczonym wpływie na działalność całej branży. Kończy zaś artykuł stwierdzeniem: Kierownikiem głównym został zamianowany żyd Samuel Rappaport z Białej, który sobie przybrał do pomocy samach żydów, dawnych pod-propinatorów. Dla okrasy wzięto również 3 katolików Jakóba Płonkę, Józefa Grygierczyka, Jana Chlebka, ale nad tymi dwoma ostatnimi ustanowiono nadkontrolera w sławetnej osobie żyda Henryka Feliksa. To powierzenie tych biur meldunkowych samym żydom i powołanie na strażników prawdopodobnie również samych żydów, będzie miało tę stronę ujemną, a dla chrześcijańskiego przemysłu gospodnio-szynkarskiego wprost zabójczą, że ci kontrolerzy i strażnicy będą naszym chrześcijańskim szynkarzom wpychali trunki wyrobu żydowskiego, a biada temu szynkarzowi, który im się oprze, będzie miał rewizyi co niemiara. W Bestwinie było biuro nr 5 dla gmin Bestwina, Bestwinka, Janowice i Dankowice. Biuro nr 6 działało w Kaniowie dla gmin Kaniów i Kaniów dankowski. Kierownikiem biura w Bestwinie był Józef Grygierczyk zamieszkały pod numerem 5. Nad wszystkim czuwał Henryk Feliks z Bestwiny jako zastępca Rappaporta.

O tym zjawisku osobliwie donosi satyryczne pismo „Kikeriki”, pokazując żydowskich karczmarzy w podwójnej roli - zarabiają na pośrednictwie, bowiem załatwiają sobie koncesje u posła Paducha, i rozpijają polskiego chłopa. Gazeta nieprzypadkowo zajęła się tym posłem, gdyż „wsławił” się on sprzedawaniem koncesji - brał łapówki za przyznanie propinacji. Klub Polski odciął się od jego praktyk, jednak Paduch próbował nadal uczestniczyć w pracach klubu. Cały parlament protestował, a Polski Klub mówi: fuj... Pismo „Bie Bombe” zajmujące się sprawami parlamentu podsumowało te fakty następująco: W Polskim Klubie doszło do rozłamu. Wielkim odkryciem było, że koncesje zostały sprzedane. Nie ukarano jednak winnych, lecz pomimo tego przedłożono rządowi koncesje. Bowiem bez koncesji Polski Klub nie mógłby istnieć. Ponieważ w większości zgromadzili się tam koncesjonowani politycy . Gazeta „Der Floh” zamieściła prześmiewczy wierszyk dotyczący tej sprawy pt. „Szlachetni Polacy”, który zaczynał się od słów: W wysokim domu siedzą szlachetni szlachcice, / Którzy powinni siedzieć gdzie indziej.... Sprawa była poważna, gdyż faktycznie Klub Polski lobbował za tym, aby jak najwięcej koncesji otrzymali na terenie Galicji Polacy; chodziło o zmianę ówczesnego stosunku sił w branży alkoholowej. Niektórzy posłowie zapominali, że cel nie uświęca środków, i postępowali skandalicznie, wcale się z tym nie kryjąc. Oprócz Paducha, szczególnie mocno działał w tej materii poseł Stapiński, który tak tłumaczył swoje racje: Drogi kolego. Proszę wziąć ze mnie przykład. Nie można kurczowo zawsze trzymać się zasad, bowiem musimy robić koncesje dla swoich, musimy wspierać swoich. I ja nadal będę robił koncesje.
 
Kubik wraca na salony
W 1911 roku doszło do rozpisania nowych wyborów. Najwięcej miejsca prasa poświęcała wyborom do Sejmu. Wielki przedwyborczy artykuł w „Wieńcu i Pszczółce” zakończono słowami: W Imię Boże, pomni, że wszystko powinno się czynić dla dobra wiary, ojczyzny i ludu, zacznijcie na nowo pracę, natężcie siły, nie szczędźcie trudu i przejęci myślą, że musicie wygrać, musicie postawić na swojem, idźcie ku zwycięstwu chrześcijaństwa nad socyaldemokratyzmem, ludowcostwem i stańczykami! Bóg z Wami, Bracia! Wasi byli posłowie: ks. Stanisław Stojałowski, Stanisław Stohandel, Maciej Fijak, Tomasz Szajer, Ludwik Dobija. Redakcja, która równocześnie była sztabem wyborczym partii chrześcijańsko-ludowej, zapowiedziała zjazd SChLna 9 kwietnia do Domu Polskiego w Bielsku. Wezwała również członków stronnictwa, aby sprawdzili, czy są umieszczeni w spisie wyborców.  
Swoje listy w regionie szybko ułożyli ludowcy. I tak z okręgu Biała - Oświęcim kandydował Franciszek Maślanka i były poseł Jan Kubik, natomiast z okręgu Żywiec – Maków – Jordanów - Sucha Stanisław Szczepański i poseł sejmowy Szwed. PSL zapowiedziało zjazd Rady Naczelnej do Krakowa na 9 kwietnia. Przez cały maj pojawiali się nowi kandydaci, a ich liczba i „jakość” sprawiły, że „Czas” bez ogródek pisał: Ponadto jest kilka jeszcze wręcz humorystycznych słabszych kandydatur, zachęconych pewnie przez garstkę „dobrych znajomych przy kieliszku”. Satyryczne pismo „Kikeriki” studziło rozgrzane głowy wyborców, pokazując starą prawdę, że politycy przed wyborami kłaniają się wyborcom w pas, a po wyborach pokazują dobitnie, gdzie elektorat mają.
Tym razem w obozie ks. Stojałowskiego doszło do rozbicia. W trzeciej turze, która odbywała się 28 czerwca, w okręgu bielskim zmierzyli się ze sobą Kubik (ludowiec), Dobija (w tym momencie chrz. soc.) Stohandel (Stoj), a w okręgu żywieckim Rusin (ludowiec), Fijak (Stoj) i Haller (praw. nar). Posłami, wg wstępnych danych, zostali Jan Kubik, Ludwik Dobija, Cezary Haller i Józef Rusin. Jak łatwo się domyślić, to bratobójcza walka pośród „pobożnych socjalistów” pozwoliła wrócić do gry Janowi Kubikowi.
Na łamach „Wieńca i Pszczółki” pojawiają się długie artykuły na ten temat po wymownymi tytułami: Wybrani czy mianowani posłowie?, Upadliśmy, czyśmy zostali ograbieni?, Gwałty wyborcze. Wiernym — i niezłomnym cześć i dzięki!, Pokłosie wyborcze, Złodzieje. Czytając je, warto po raz kolejny zwrócić uwagę, że ocena polityczna z rzeczywistą niewiele ma wspólnego. Przyzwyczailiśmy się, że Jan Kubik odsądzany był od czci i wiary, teraz jednak czarnym bohaterem stał się Ludwik Dobija, jeszcze w kwietniu wzór cnót i kryształowy człowiek godny naśladowania.
W lipcu ogłoszono wynik wyborów w Białej: dwaj kandydaci rządowi: osławiony bluźnierca i zawadyjaka Jan Kubik oraz zaprzaniec, geszefciarz Ludwik Dobija, mianowani zostali posłami na powiat bialski. Wiadomość tę powitała radośnie czekająca w knajpach hałastra pijacka, razem z Niemcami, żydami i częścią rządowo-ludowcowej polskiej tak zwanej inteligencyi bialskiej. Szczególnie mocno gazeta stojałowczyków piętnowała tych posłów, ponieważ Kubik wystąpił z partii ks. Stojałowskiego kilka lat temu, a Dobija zaledwie miesiąc wcześniej był kandydatem mocno popieranym przez stronnictwo.
Ludwik Dobija szukał sobie miejsca w nowym parlamencie i, jak donoszono z Wiednia, podobno przystępuje do formującego się centrum. „Kurier Lwowski” potwierdzając tę informację pisał, że Dobija robi kolejną woltę - w trakcie wyborów, gdy zmieniał barwy partyjne zobowiązał się, że w parlamencie wejdzie do klubu ludowców i na tę okoliczność podpisał odpowiedni cyrograf. Teraz oświadczył, że nie ma takiego zamiaru. Jak widać, rzeczywistość była płynna...
Ostatecznie w lipcu 1911 roku do Rady Państwa w Wiedniu wybrano 511 posłów na 516 mandatów. Czterech, w tym Daszyński, zostało wybranych w dwóch okręgach i mieli dwa mandaty, a jeden z wybranych - dr Löwenstin - złożył mandat. Do parlamentu weszło 120 posiadaczy ziemskich, 59 adwokatów i tyleż samo dziennikarzy i literatów. Komentując ten skład i pojawienie się po raz kolejny w parlamencie różnego rodzaju pieniaczy, satyryczny tygodnik „Kikeriki” zaproponował, aby obrady posłów przenieść do parku rozrywki na Praterze, by były rozrywką dla gawiedzi.

W październiku umarł ks. Stanisław Stojałowski, który był również posłem do parlamentu krajowego we Lwowie. Na 19 grudnia rozpisano wybory do Sejmu krajowego na miejsce zmarłego ks. Stojałowskiego. Zamiar kandydowania zgłosili dr Łazarski, Dobija, Śmieszek, Kubik i Weyde. Wśród chętnych wymieniano również dr. Mayzela i dyrektora szkoły rolniczej Ponińskiego..
Ostatecznie stronnictwo chrześcijańsko-ludowe, które po śmierci ks. Stojałowskiego przejął poseł Jan Zamorski, uznało, że nie wystawi własnego kandydata, a najlepiej reprezentować region będzie dr Stanisław Łazarski. Można śmiało powiedzieć, że był on jak na owe czasy prawdziwym mężem stanu.

O sokołach z Janowic
W sierpniu gazety wróciły do ubiegłorocznego napadu na członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” z Janowic. „Gwiazdka Cieszyńska” przypomniała proces, do jakiego doszło przed sądem okręgowym w Wadowicach po napadzie 5 czerwca 1910 roku w Hałcnowie na polskich sokołów z Janowic wracających z uroczystości 10-lecia TG „Sokół” w Białej. Jak relacjonował „Kurier Lwowski”, 150 osób napadło wtedy na kilku sokołów niedaleko gospody Olmy. Teraz za ten czyn przed sądem stanęło 13 nordmarkowców w wieku od 15 do 27 lat. Sąd skazał Rudolfa Ditte i Jana Jenknera na 2 miesiące ciężkiego więzienia, a Karola Fialka, Józefa Dyczka, Rudolfa Becka, Franciszka Becka oraz Franciszka Juszczaka na 6 tygodni ciężkiego więzienia oraz zapłacenie kosztów postępowania. Adwokat oskarżonych Korn w swojej mowie końcowej stwierdził: Kto akta tej sprawy czytał, musiał przyjść do tego przekonania, że głównych sprawców całego zamieszania tu nie ma, ale są to tylko małoletnie dzieci, które mają zielono w głowie, żółto w dziobie, a których szowinistyczna gazeta wezwała, aby pili i bili. Sprawcy główni wyszli cało, a zasądzeni tutaj mają być ludzie, którzy nawet świadomości nie mieli, co robili. Warto zaznaczyć, że z opinią obrońcy w pełni zgadzali się polscy oskarżyciele i polskie gazety, które jako głównego winowajcę wskazywały prof. Piescha. Na łamach „Ostschlesische deutsche Zeitung” Piesch zamieścił cały cykl artykułów, w których nawoływał do czynnej napaści na sokołów. To samo wydarzenie i późniejsze postępowanie sądowe tak pogardliwie przedstawiał polskojęzyczny „Ślązak”: Zleciało się wszechpolskie „sokolstwo” do Białej, aby ludności bialskiej pokazać swoje (niejeden pożyczane) buty i rogate „mycki”. Dziewięciu nadzwyczaj odważnych „braci sokołów” przejeżdżało, po całodziennej pracy w szynkach bialskich, wieczorem przez Hałcnów. Kilku wyrostków hałcnowskich zobaczywszy śmieszne miny odważnych, przepędziło kijami marsowych „braci sokołów” poza wieś. Dnia 18 i 19 z.m. zasiedli chłopcy jako oskarżeni przed sądem w Wadowicach. Nie lada była to rozprawa, kiedy aż 28 świadków musiało coś nagadać, by jakąkolwiek winę wynaleźć. I myślicie czytelnicy, że chłopców uwolniono? Gdzie tam...


Kanałowa inwestycja
27 grudnia 1911 r. w Brzeźnicy nad Wisłą ruszyła ważna dla całej Galicji inwestycja - budowa systemu kanałów, które miały połączyć Wisłę nie tylko z Dunajem, ale również z Odrą i Dniestrem. Inicjatywę taką zgłoszono już w 1901 roku, ale plany był wielokrotnie modyfikowane. W tym konkretnym dniu rozpoczęto pracę nad tzw. Kanałem Galicyjskim, czyli podstawową drogą wodną o długości ponad 125 kilometrów, która miała być osią całego systemu. Konkretne decyzje, czy trasa pójdzie na południe, wschód czy zachód, zgodnie z „austriackim porządkiem” pozostawiono na później. W uroczystości poświęcenia przedsięwzięcia wzięli udział między innymi starostowie Biesiadecki z Białej i Kulisz z Bielska. Projekt dotyczył m.in. Kaniowa. Kilka lat wcześniej przemianowano drogę z Kaniowa do Dziedzic. Ten trakt miał połączyć port rzeczny ze stacją kolejową.

wtorek, 20 października 2020

Kalendarium Bielska-Białej 1956 – 1989

 Kalendarium Bielska-Białej 1956 – 1989

Czasy PRL to historia jakże bliska i daleka zarazem. Szczególnie wtedy gdy jest przedstawiana przez pryzmat ówczesnych środków masowego przekazu. Z jednej strony to przecież wydarzenia, w których sami uczestniczyliśmy, a z drugiej fakty odpowiednio przekazywane przez ówczesną prasę. Dlatego miłą lekturę przygotował dla nas bielski historyk dr Macieja Bujakowskiego.
Ksiażka pt. Kalendarium Bielska-Białej 1956-1989, to zbiór wiedzy o naszym mieście i regionie.
Przygotowana publikacja to historia stolicy Podbeskidzia przedstawiona w nieco inny sposób. Autor w układzie kalendarzowym przedstawia wydarzenia jakie miały miejsce w Bielsku-Białej w okresie PRL-u. Zaprezentowane fakty historyczne oraz liczne fotografie opatrzone są szerokim komentarzem historycznym. Na blisko 300 stronach została przedstawiona różnorodna tematyka, od spraw kuriozalnych jak zakazu używania odkurzaczy i pralek w godzinach popołudniowych z powodu przeciążenia sieci elektrycznej, po wydarzenia roku 1980, czyli fali protestów i strajków jakie przetoczyły się przez Bielsko-Białą. Nawet ci,  którzy dobrze znają historię naszego miasta będą zapewne zaskoczeni artykułami o ciastkach z ryb, czy granym hejnale z wieży zamkowej. Praca powstała przy bliskiej współpracy z Kroniką Beskidzką na podstawie, której w dużej mierze zostało opracowane „Kalendarium”. Książka została wydana nakładem Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Miejskiego w Bielsku-Białej.

Maciej Bujakowski – historyk, doktor nauk humanistycznych (Instytut Historii Nauki PAN w Warszawie). Pracownik Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej. Od czerwca 2017 r. prezes Bielsko-Bialskiego Towarzystwa Historycznego. Autor i współautor kilkudziesięciu artykułów, m.in.: Działalność oświatowa Sióstr Szkolnych de Notre Dame w Bielsku, Walka z analfabetyzmem w Bielsku i Białej w okresie II RP i PRL-u; książek, m.in. Historia parafii w Godziszce; współredaktor pozycji: Bielsko i Biała podczas II wojny światowej – wybrane aspekty.


poniedziałek, 19 października 2020

Drogi Bielsko 1926

 1926
W styczniu firma Vacum Oil Com uzyskała pozwolenia na postawienie stacji benzynowej przy ul. Piłsudskiego.
Natomiast w lutym nowo wybrana rada spotkała się na sesji w dniu 18 lutego. W kadencji na lata 1925-1929 do sekcji Budowlano Policyjnej weszli: Zygmunt Arzt, Karol Baier, dr. Gustaw Baum, Sylwester Dziki, Teodor Gröger, Klemens Matusiak, Jerzy Matuszek, Jan Pająk, inż. Rudolf Wiesner.
    Jedną z najważniejszych inwestycji tego roku było poszerzenie ul. 3 maja do szerokości 18 metrów. Postanowiono również zastąpić oświetlenie gazowe tej ulicy i wprowadzić oświetlenie elektryczne. Postanowiono pracę rozpocząć na odcinku od dworca do hotelu Prezydent. Natomiast na odcinku do placu Gancarskiego postanowiono na razie wstrzymać pracę, aby zasięgnąć opinii, czy będzie realizowane podniesienie terenu na placu Garncarskim, tak jak to planował Max Fabiani. W sprawie ul. 3 maja dogadano się z PKP w kwietniu, jak również uzyskano teren na skwer. Pracę przy tej ulicy mogły być przyspieszone, gdyż w maju miasto otrzymało pożyczkę na preferencyjnych warunkach z Ministerstwa Robót Publicznych na zatrudnienie bezrobotnych.
11 maja spłynęło na ten cel 70.000 zł.
Przyznano również Towarzystwu Kolei elektrycznej koncesje na uruchomienie linii autobusowej Bielsko dworzec – Lipnik. Przedsiębiorstwo zamierzało kupić 3 lub 4 autobusy do obsługi tej linii. Zaznaczając równocześnie, że gdy ten eksperyment się powiedzie, to uruchomią kolejne linie.

    W czerwcu ulicy poprzecznej na zachód od koszar piechoty z wylotem do ulicy Sobieskiego nadano nazwę Graniczna. Natomiast nowo utworzone ulice na rozparcelowanych gruntach firmy Karol Korn przy ul. Strzelniczej otrzymały nazwy: Narutowicza, Urzędnicza, Karola Korna. Dwie pierwsze przyjęto jednogłośnie, a ostatnią większością głosów.
Jak się jednak okazało Policja, która miała w tym względzie dużo do powiedzenia uznała, że należy ulice Korna przemianować na Stefana Żeromskiego. Radni uszanowali wolę policji, a następnie ul. Urzędniczą zamienili na Karola Korna! Mniej zorientowani w historii zapytają, dlaczego takie zabiegi. Oto Karol Korn był wielkim budowniczym, zostawił na terenie miasta wiele pięknych budowli, ale równocześnie zapisał się w pamięci robotników jako bardzo zły pracodawca. To u niego wybuchało najwięcej strajków. Z tego powodu chociaż minęło już sporo lat od jego śmierci, to kontrowersje w stosunku do jego osoby pozostały. Jak łatwo się domyślić takie załatwienie sprawy przez rajców nie wywołało zadowolenia w Dyrekcji Policji. Organ urzędowy, w którego ręce zostało powierzone nazewnictwo ulic odpisał grzecznie, że dziękuje za upamiętnienie osoby Stefana Żeromskiego, i przypomina, że ulicę Urzędniczą już zaakceptował, i o jej zmianę nie występował. W tych okolicznościach sekcja budowlano-policyjna powzięła jednogłośnie decyzje: Rada Gminy przyjmuje ze zdziwieniem i przykrością treść pisma Dyrekcji Policji (...)  i pozostawia Dyrekcji Policji nazwanie zakwestionowanej ulicy.
    Wszystko wskazuje, że w tym też roku przemianowano plac Garncarski na plac Bolesława Chrobrego. W archiwum nie udało się odnaleźć takiego rozporządzenia, ale w poszczególnych dokumentach pojawia się już nowa nazwa placu. Od tego czasu, nazwy tego placu pojawiają się naprzemiennie aż do 1929 roku. Później występuje on tylko i wyłącznie jako plac Bolesława Chrobrego.



Powracając do budowy dróg trzeba przypomnieć, że w lipcu kupiono grunt od Karola Hermy na poszerzenie ul. Zdrojowej oraz wydano zgodę na ustawienie 12/15 słupów ogłoszeniowych przez Edwarda Lippnera. Udzielenie tej zgody uruchomiło całą lawinę podobnych wniosków. Z tego powodu rada postanowiła wstrzymać się i ustalić racjonalne opłaty. Jak również podzielić ten rynek usług tak aby nie doprowadzić do monopolu w tej dziedzinie. Tym bardziej, że wspomniany Lippner przejął już słupy ogłoszeniowe w Białej.
    W październiku przyjęto taryfy dla dorożek samochodowych z taksometrami.
Taksa I: obowiązująca dla jazdy tam i z powrotem poza terytorium miasta. Do 250m 0.60 zł, za każde dalsze 125 m, 0.10 zł.
Taksa II: obowiązująca dla jazdy w mieście bez względu na to, czy tylko w jednym kierunku, czy także z powrotem. Do 200 m, 0.60 zł, za każde dalsze 100m, 0.10zł, co najmniej jednak 1.50 za jedną jazdę.
Taksa III: obowiązująca dla jazdy poza terytorium miasta tylko w jednym kierunku. Do 140 km 0.60zł, za każde dalsze 70 m, 0.10 zł. Powyższe stawki obowiązują tylko dla małych samochodów, mieszczących 1-3 przyjezdnych. Za przejazd samochodami mieszczącemi 4-5 przejezdnych, płaci się taryfę z 50% dodatkiem. Czas czekania opłaca się 10 groszami za każde 2 minuty postoju t.j. 3 zł za godzinę, a to bez względu na wielkość wozu. Dodatek za bagaż nie dający się umieścić wewnątrz wozu: 1 zł. Taryfa nocna: wszystkie powyższe stawki doznają w porze nocnej od godziny 22 do 6. podwyższenia do 50%. Główny postój ich był na i w obrębie pl. Chrobrego. Radni uchwalili, że co najmniej jedna musi być od rana do wieczora do dyspozycji na dworcu kolejowym. Zwrócono również uwagę, że taksówki w Bielsku nie mają numerów.

    W listopadzie miasto zakupiło grunty na potrzeby poszerzenia ul. Moniuszki i Grottgera. Rada Miejska powzięła też dalekosiężne plany związane z rozwojem miasta. Doskonałe plany Maxa Fabianiego z początku wieku w wielu miejscach straciły na aktualności. Pożary, wyburzenia, powstanie nowych budynków sprawiło, że tkanka miejska uległa zmianie. W tym okolicznościach radni powierzyli misje sporządzenia nowego planu rozbudowy miasta profesorowi Hermanowi Jansonowi. On w przeciągu 1,5 roku zobowiązał się uregulować całościowo kwestie komunikacyjne miasta za 30.000 złotych.

czwartek, 15 października 2020

Szkic z dziejów samorządu cz. 6 IV Kadencja 2006-2010

 


 

Prezydium Rady Miejskiej
Przewodniczący Rady Miejskiej:
Wiesław HANDZLIK     od 21.11.2006 r.  do 22.02.2008 r.



Jarosław KLIMASZEWSKI     od 22.02.2008 r. do końca kadencji

       



Wiceprzewodniczący Rady Miejskiej:
Stanisław Ryszka     od 27.11.2006 r. do końca kadencji
Adam Wykręt     od 27.11.2006 r. do 24.10.2007 r.
Ryszard Batycki     od 13.11.2007 r. do końca kadencji

Lp.     Imię i Nazwisko     Stanowisko     Okres pełnienia funkcji
1.     Jacek KRYWULT     Prezydent Miasta     5.12.2006 r. - 6.12.2010 r.
2.     Zbigniew MICHNIOWSKI     Zastępca Prezydenta Miasta     5.12.2006 r. - 6.12.2010 r.
3.     Waldemar JĘDRUSIŃSKI     Zastępca Prezydenta Miasta     5.12.2006 r. - 6.12.2010 r.
4.     Zbigniew GIEŁDA     Zastępca Prezydenta Miasta     27.12.2006 r. - 6.12.2010 r.
Sekretarz Miasta i Skarbnik Miasta
Lp.     Imię i Nazwisko     Stanowisko     Okres pełnienia funkcji
1.     Marian PILICHIEWICZ     Sekretarz Miasta     5.12.2006 r. - 28.12.2006 r.
2.     Grzegorz TOMASZCZYK     Sekretarz Miasta     1.01.2007 r. - 6.12.2010 r.
3.     Anna ŁAKOMSKA     Skarbnik Miasta     5.12.2006 r. - 6.12.2010 r.

 


 

Wykaz radnych Rady Miejskiej w Bielsku-Białej
Lp.     Nazwisko i imię
1.     BALON Jerzy
2.     BATYCKI Ryszard (objęcie mandatu 5.12.2006)
3.     BIESOK Grzegorz
4.     DRABEK Przemysław
5.     DUHL Jolanta (objęcie mandatu 22.12.2009)
6.     DUBIEL Bogdan
7.     GACEK Andrzej
8.     GAJEWSKI Jan (zm.2015)
9.     HANDZLIK Wiesław
10.     JUSZCZYK Henryk (zrzeczenie się mandatu w związku z podjęciem pracy w Urzędzie Miejskim na stanowisku Pełnomocnika Prezydenta Miasta)
11.     KANIA Jan
12.     KENIG Piotr (objęcie mandatu 5.12.2006, zm.2012, zm.2012)
13.     KLIMASZEWSKI Jarosław
14.     KOMOR Klaudiusz (objęcie mandatu 27.03.2009)
15.     KRYWULT Jacek (zrzeczenie się mandatu w związku z wyborem na Prezydenta Miasta)
16.     KRYWULT Marek (objęcie mandatu 4.12.2007)
17.     LISTOWSKI Andrzej
18.     MAKOWSKI Jarosław (zrzeczenie się mandatu 2.03.2009)
19.     MATYJA Roman
20.     MICHALSKI Adam
21.     NIKIEL Franciszek
22.     OKRZESIK Janusz (zrzeczenie się mandatu 17.11.2009)
23.     PODOLSKI Marek
24.     POLAK Kazimierz
25.     PORANIEWSKI Andrzej
26.     PUDA Grzegorz
27.     RUŚNIAK Adam
28.     RYSZKA Stanisław
29.     ŚCISŁOWICZ Wojciech
30.     WYKRĘT Adam (zrzeczenie się mandatu 24.10.2007r. w związku z wyborem na Posła do Sejmu RP)

Wybory

W wyborach samorządowych 12 listopada 2006 roku wzięło udział prawie 41 proc. uprawnionych do głosowania mieszkańców Bielska-Białej.
Na stanowisko prezydenta miasta wszystkich konkurentów w pierwszej turze pokonał Jacek Krywult. Za kontynuacją jego rządów opowiedziało się 39.735 bielszczan, co stanowi 68,69 proc. wszystkich głosów i było jednym z najwyższych wyników w Polsce. Drugi wśród kandydatów na prezydenta był Henryk Urban - 6195 głosów (10,71 proc.), trzeci Zbigniew Wawak - 3895 głosów (6,73 proc.). Na Bożenę Kotkowską głosowało 3083 mieszkańców miasta (5,33 proc), a na Jerzego Balona 3038 (5,25 proc.). Rajmund Pollak zdobył 971 głosów (1,67 proc.), Alfred Juszczyk  - 622 (1,08 proc.), a Roman Chomicki - 308 (0,53 proc.).
W pięciu okręgach wyborczych wybierano w sumie 25 radnych. Najwięcej głosów w wyborach do Rady Miejskiej zdobył Jacek Krywult -1693 a drugi wynik osiągnął Wiesław Handzlik – 1609 głosów.

Największy sukces wyborczy odnotowali kandydaci startujący z list Platformy Obywatelskiej. Oni też mieli najliczniejszą, bo dziewięcioosobową reprezentację w Radzie Miejskiej. Drugą co do liczebności, bo ośmioosobową reprezentację w radzie miało Prawo i Sprawiedliwość. Sześciu radnych weszło do rady z list Komitetu Wyborczego Wyborców Jacka Krywulta. Dwóch radnych reprezentowało wspólny komitet Lewicy i Demokratów.
W sejmiku Województwa Śląskiego reprezentowali nas: Alfred Brudny (UD), Andrzej Kamiński (PiS), Jan Kawulok (PiS), Marcin Kędracki (PO), Marian Ormaniec (PSL), Karol Węglarzy (PO), Adam Wolak (PiS).

Pierwsza sesja



Pierwsza uroczysta sesja Rady Miejskiej V kadencji odbyła się 27 listopada 2006 r. Obrady rozpoczął radny senior Stanisław Ryszka, składając gratulacje i życząc kolegom oraz sobie rzetelnego i sprawiedliwego wypełniania obowiązków radnych. Przewodniczący Miejskiej Komisji Wyborczej Bogdan Fibinger wręczył nowym radnym nominacje. Radni złożyli ślubowanie, po którym uzyskali już prawo podejmowania uchwał.
Pierwsze głosowanie nowej rady dotyczyło zatwierdzenia porządku obrad tej sesji, a znalazł się w nim m.in. punkt o wyborze przewodniczącego Rady Miejskiej. Zgłoszono jedyną kandydaturę - Wiesława Handzlika, reprezentującego najliczniejszy Klub Radnych Platformy Obywatelskiej, przewodniczącego RM poprzedniej kadencji. W głosowaniu tajnym radni jednogłośnie zgodzili się na tę kandydaturę. Zastępcami przewodniczącego RM zostali - również wybrani w tajnym głosowaniu - Stanisław Ryszka z Klubu Radnych PiS i Adam Wykręt, reprezentujący Klub Komitetu Wyborczego Wyborców Jacka Krywulta.
Rada przyjęła też uchwałę w sprawie wygaśnięcia mandatu radnego Jacka Krywulta w związku z jego zwycięstwem w wyborach prezydenckich i rezygnację z mandatu Henryka Juszczyka, w związku z objęciem stanowiska zastępcy prezydenta miasta. Podczas pierwszej sesji rada wybrała też przewodniczącego i cały skład Komisji Budżetu i Finansów RM, by można było jak najszybciej przystąpić do prac nad projektem budżetu miasta na rok 2007, przygotowanym przez prezydenta i złożonym już do RM. Jej przewodniczącym został Janusz Okrzesik. Podczas drugiej sesji, która odbyła się 5 grudnia, do grona radnych dołączyli Ryszard Batycki i Piotr Kenig, którzy zastąpili Jacka Krywulta i Henryka Juszczyka.

Najważniejsze wydarzenia V kadencji

V kadencja była kontynuacją poprzedniej polityki zrównoważonego rozwoju miasta we wszystkich dziedzinach życia. Każdy kolejny budżet był większy od poprzedniego. Każdego roku miasto przeznaczało większe środki na inwestycje. Dla porównania, w latach 2006-2007 inwestycje wyniosły prawie 20 proc. a w 2003 roku stanowiły tylko 14 proc. wydatków ogółem.

Tak wysokie nakłady pozwoliły na szeroki zakres prac drogowych, ze sztandarową inwestycją, jaką było wybudowanie wiaduktu na ulicy Wyzwolenia i całego systemu drogowego w tej okolicy. Zakończono modernizację drogi DW 942, biegnącej przez środek miasta (ulice 3 Maja, Partyzantów, Bystrzańska). Równocześnie samorząd stale modernizował sieć dróg lokalnych i współuczestniczył w budowie północno-wschodniej obwodnicy miasta.  
Odrestaurowano budynek Teatru Polskiego.

W kwietniu 2008 r. prezes Narodowego Banku Polskiego Sławomir Skrzypek zaprezentował w Bielsku-Białej dwuzłotówkę z wizerunkiem bielskiego Ratusza. Stolica Podbeskidzia wzbogaciła się o kolejny pomnik - tym razem na piedestał dostał się sympatyczny bohater kreskówki pies Reksio. Mieszkańcy Bielska-Białej i turyści mogli również po raz pierwszy nabyć dukat lokalny z wizerunkiem Reksia.

Rada Miejska zdecydowała o przekazaniu w nieodpłatne użytkowanie nieruchomości przy ul. Zdrojowej 10 Salwatoriańskiemu Stowarzyszeniu Hospicyjnemu, które podjęło się budowy stacjonarnego hospicjum.

Świętowaliśmy 10-lecie partnerstwa Bielska-Białej z niemieckim miastem Wolfsburg.



W bielskim Ratuszu gościł 11 października 2008 roku prezydent RP Lech Kaczyński, który odznaczył: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski – Zdzisława Grefflinga, Jerzego Witkowskiego; Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski - Fabiana Czyża, Dorothy Jurczyk, Jan Łuszczka, Tadeusza Krywulta, Michała Wołyńca. Złoty Krzyż Zasługi z rąk Prezydenta otrzymali: Sebastian Kawa, Bronisław Krzysztof i Stanisław Stecyk.

Na zadania z zakresu kultury fizycznej i sportu przeznaczono ok. 10,7 proc. wydatków miasta ogółem, podczas gdy większość gmin przeznacza na sport nie więcej jak ok. 2 proc. Dzięki tym środkom realizowana była modernizacja Stadionu Miejskiego, powstawały nowe sale gimnastyczne i nowe boiska.

U podnóża Szyndzielni i Dębowca dobiegła końca budowa hali wielofunkcyjnej, pozwalającej na organizowanie dużych imprez wystawienniczych oraz sportowych.
Po katastrofie pod Smoleńskiem oficjalnej delegacji polskiej udającej się  na uroczystości rocznicowe w Katyniu Rada Miejska zorganizowała okolicznościowe uroczystości. W holu Ratusza wystawiono księgę kondolencyjną. Odbyło się specjalne posiedzenie Rady Miejskiej, ulicami miasta przeszedł marsz milczenia.
Samorząd przekazywał duże środki na wsparcie działalności policji i innych służb mundurowych. Przy jego współpracy oddana została w 2009 roku  nowoczesna i największa w Polsce strażnica Państwowej Straży Pożarnej.

Podsumowaniem kadencji były uroczyste obchody XX-lecia samorządu terytorialnego. 








środa, 14 października 2020

Kalendarium gminy Bestwina cz. 38

 


 

1910

Edukacja
W bestwińskiej szkole uczą wielce zasłużony Józefa Myrta, Roman Tryhubczak, Janina i Emilja Wdowiszewskie. W Janowicach Wanda Niementowska.
Warto odnotować, że w 1910 roku rozpoczyna działalność jednoklasowa szkoła w Bestwince, uczy tu Walenty Ożga. Najwyraźniej obiecane środki z Rady Powiatu Bielskiego zostały dobrze zagospodarowane.

Z kroniki kryminalnej
W marcu Kaniów nękała banda cygańska. „Kurier Lwowski” pisał: Sprawki cyganów. Z Białej piszą nam: Mieszkańców gminy Dziedzice i Kaniowa nawiedzała od dłuższego czasu banda cyganów, kradnąc, co się dało. Cząstka tej bandy, złożona z dziesięciu głów, przeciągając tymi dniami przez Kaniów, skradła wiele drobiu, kradzież spostrzegł Jan Kozieł i rzucił się w pościg za cyganami aż do Żebracza, gdzie im drób odebrał. Podczas walki, która przytem nastąpiła, rzucił się cygan Jan Buriański na Kozieła z wyciągniętym nożem, zaś Marek Buriański strzelił do niego z rewolweru, raniąc go ciężko w lewą łopatkę. Żandarmerji udało się całą bandę, prócz Marka Buriańskiego, aresztować i oddać do sądu.

„Wieniec i Pszczółka” zamieścił artykuł o pobiciu członków Towarzystwa Gimnastycznego z Janowic po wymownym tytułem „Gwałty niemieckie”.
Nasze gniazdo sokole w Janowicach wzięło udział w obchodzie 10-letniej rocznicy założenia Sokoła w Białej. Po skończonej uroczystości, powracając z Białej do Janowie, zostaliśmy napadnięci przez hakatystów niemieckich w Hałcnowie, w liczbie 150. Jechało nas furką razem 9 druhów. Pomiędzy mieszkaniami Leona i Fr. Olmów zostaliśmy najpierw powitani wrzaskami: „Fuj! polskie świnie!”, potem zagrała nam tatarska muzyka, zebrana z Bielska, Lipnika i Hałcnowa, a po tej muzyce zaczęto bandycki taniec, prowadząc nas, jakie 500 metrów wśród gradu kamieni.
Rzucano na nas kamieniami wagi 1 do 2 kila, które to kamienie zostały w naszym wózku. Druhowie zostali pobici częścią po głowach, częścią po rękach i plecach. Kamienie, któreśmy przywieźli po tej krwawej bójce, pozostawiamy w naszym muzeum, oraz miecz tatarski (pałkę), cośmy im wydarli, i może je każdy przejeżdżający przez Janowice oglądać w budynku sali gminnej. Taka to jest kultura i postęp hakatystów. hałcnowskich (kawaleryi hałcnowskiej) i w taki sposób odpłacają się Polakom, z których się bogacą, kupując od nich trzodę za pół darmo.
Upraszamy wobec tego wszystkich Wieleb. ks. proboszczów sąsiadujących z Hałcnowem, aby tu nie chodzili z procesyami i nie zachęcali ludu do wzięcia udziału w odpuście, bo jeżeli nie będziemy ich popierać groszem czyli ofiarami, a także szynkarzom, karczmarzom i rzeźnikom hałcnowskim nie damy tyle targować, to będą spokojniejsi i nie będą zastępować w dzień biały drogi publicznej.
I do Was, pielgrzymów z gór naszych, odzywamy się, abyście zaniechali pielgrzymek do Hałcnowa, i wiedzieli o tem, że nas sąsiadujących z gminą Hałcnowem nie pierwszy to raz spotyka taki wypadek, że w nocy Andrzej Olma ze swoimi bandytami nas napada i zastępuje publiczna drogę. I do Was, gospodarze, się odzywamy, wy którzy sprzedajecie swoją trzodę, nie sprzedawajcie jej tym hałcnowskim hakatystom, którzy napadają na lud polski i rozbijają spokojnie przejeżdżających nie z innego powodu, tylko z nienawiści do Polaków. Ci hakatyści mienią się być katolikami — a przecie w taki sposób zachowują przykazanie: „Kochaj bliźniego jak siebie samego”. My im głów nie rozbijajmy — lecz ukróćmy obroku; wszystkie zaś miasta i miasteczka galicyjskie, gdzie się odbywają targi, niech tym hałcnowskim trajberom Olmowym nic nie sprzedają, lecz dadzą im ciętą odpowiedź, by szli do „faterlandu” swego nakupić sobie świń niemieckich! Żaden Polak, który szanuje siebie i kocha swój naród, nie powinien nic sprzedać tym, którzy poważają się nazywać nas polskiemi świniami!
Druhowie: Michał Papla, Jan Niemczyk, Jan Gawon, Franciszek Papla, Antoni Kubik, Franciszek Gajda, Józef Papla.
Sokolice: Papla Agnieszka, Kubikówna Franciszka
.
O sprawie szeroko pisała „Gwiazdka Cieszyńska”: W sprawie ostatniego napadu bandyckiego Wszechniemców bielskich na Sokołów, ludność nasza jest okropnie oburzona. Tutejsze pisma niemieckie, które same wzywały do gwałtów, dzisiaj całe zajście chcą zakryć i przedstawiają w zupełnie innem świetle. I tak „Bielitz-Bialaer Anzeiger” donosi w poniedziałkowym numerze, że przyszło tylko do małej bójki pomiędzy chłopcami (Burschen) niemieckimi i polskimi. „Ostschl. deutsche Zeitung” znowu pisze, że Polacy pierwsi napadli na Niemców. Jak wiadomo, rozlepione zostały w Bielsku afisze, drukowane w drukarni Prochatschka, któremi „Deutscher Volksverband” wzywał Niemców do stawienia się już wcześnie rano na dworcu. Więc takie rządy zapanowały w Bielsku, że nie obowiązuje już żadna cenzura plakatowa.
Niemcom wolno nawet afiszami wzywać do gwałtów a kompetentne władze i policya nic w tej sprawie nie robi. Mianowicie rada „wolnomyślna i postępowa” miasta Bielska i policya nic nie robią, by chronić i bronić spokojnych obywateli państwa przed rozbojem i zbójectwem. Starostwo wprawdzie nakazało — jak nam donosi p. starosta Kulisz — usunąć rozlepione afisze, ale już to było za późno, bo gromady rozbójników i sztylecistów wszechniemieckich już były zaalarmowane i stawiły się na dworcu, by rozbojem i biciem ratować niemiecki charakter Bielska i Białej. Tak daleko doszliśmy w konstytucyjnej Austryi. Młodzież szkół niemieckich, podsycona przez nauczyciela seminaryum niemieckiego Piescha, bierze czynny udział w demonstracyach, a władza szkolna ignoruje to wszystko i patrzy spokojnie na to, jak z tej młodzieży, która ma być chlubą „wielkiego kulturalnego narodu niemieckiego”, robią się bandyci i zbóje. Doczekaliśmy się tego, że na naszej polskiej ziemi nas napadają i biją. Kiedy w niedzielę wieczorem grupka sokołów wracała furą do Janowic, w Hałcnowie Niemcy, wracający z wycieczki, napadli ich i obrzucili gradem kamieni. Wzywamy Koło polskie, ażeby wystąpiło w tej sprawie
.  
„Dziennik Cieszyński” zwracał uwagę na fakt, że Polacy są takimi samymi obywatelami jak Niemcy w c.k. Austrii. „Słowo Polskie”, „Nowa Reforma” i „Gazeta Powszechna” potępiły napad, zwracając uwagę rządowi, że brak reakcji może spowodować kontrdziałania Polaków, a wtedy zapanować będą musiały w Galicji gorsze dla Niemców stosunki, niż istnieją w Czechach (...) Rozbój niemiecki prowadzony jest z całą planowością i są dowody z przeszłości (...) Tu na nic nie zdały się protesty w parlamencie o ochronie praw narodowości, bo wiemy z góry, że żaden rząd niemiecki nie da nam jej przeciw Niemcom – ale należy domagać się, by do Niemców bialskich zastosowano te same paragrafy ustawy karnej o tępieniu pospolitego rozbójnictwa.

Trzeba przypomnieć, że wypadki te działy się po jubileuszu 10-lecia Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Białej, który też nie odbył się bez walki. Na 18 sokołów przybyłych z Żywca na dworcu napadło 300 Niemców. Podobny atak miał miejsce na moście łączącym Bielsko i Białą. Wszystko to przy biernej postawie policji i żandarmerii. Poseł Ludwik Dobija złożył w tej sprawie interpelację do ministra spraw wewnętrznych. Natomiast sprawa pobicia w Hałcnowie członków TG Sokół z Janowic trafiła do sądu!

„Neue Schlesische Zeitung“ pisała w grudniu: 30-letni właściciel ziemski Johann Kieczka w Janowicach koło Białej zastrzelił w sobotę swoją żonę Julianę, z którą poprzedniego dnia miał sprawę rozwodową w sądzie rejonowym w Białej.