Dyrekcja Rübsama
Sezon 1908/1909
Nowy dyrektor Karol Rübsam rozpoczął sezon z impetem – „Aidą” Giuseppe Verdiego, wielką czteroaktową operą z librettem Antonia Ghislanzoniego. 12 października wystawiono „Gretchen”, groteskę w trzech aktach Gustava Davisa i Leopolda Lipschutza.Sezon 1908/1909
Nowością organizacyjną było wprowadzenie nowych kart abonamentowych. Żółty, niebieski i brązowy kolor oznaczały liczbę wykupionych spektakli.
Jednak sprawą, która zaprzątała uwagę wszystkich, była organizacja jubileuszu 60 lat panowania cesarza Franciszka Józefa. Jubileusz miał się odbyć na przełomie listopada i grudnia 1908 r. i potrwać kilka dni. Do przygotowań włączył się również teatr, który organizował program patriotyczny. W uroczystościach miała wziąć udział cała miejska śmietanka towarzyska oraz korpus oficerski.
W listopadzie afisze zapowiadały operę pt. „Zar und Zimmermann” (Car i cieśla). Jest to komiczna opera w trzech aktach Alberta Lortzinga, który był także autorem libretta. W rolę cara Piotra I wcielił się Beck, a cieślę zagrał Schönwiese.
7 listopada po raz pierwszy zagrano sztukę Aleksanda Engela pt. „Blauen Maus”. Recenzentowi „Silesii” bardzo podobała się gra pana Rudolfiego oraz pań Palme i Sinek.
2 grudnia znów zagrano „Czarodziejski flet” Mozarta. Wystąpiły panie: Ruban, Kaufmann, Preuss, Neufeld, Clement, Wurscher, Reissig oraz panowie: Wittekind, Perner, Fink, Schönwiese, Beck.
W grudniu często grano operetkę Edmunda Eyslera „Vera Violetta”. Widzowie chętnie oglądali historię zalotnej żony profesora, która potwornie się nudzi, a oprócz mężczyzn interesują ją tylko dobre perfumy i walc.
W repertuarze pojawiła się też operetka pt. „Der arme Jonathan” Karla Millöckera z tekstem Hugo Wittmanna i Juliusa Bauera.
8 stycznia polski pianista żydowskiego pochodzenia Ignacy Friedman dał w Bielsku wspaniały koncert muzyki Chopina. Muzyki uczył się jako kilkuletnie dziecko pod kierunkiem ojca, skrzypka i klarnecisty orkiestry teatralnej. Kompozycję studiował w Lipsku u Hugo Riemanna, był też uczniem Teodora Leszetyckiego i studentem muzykologii u Guido Adlera. Zadebiutował w Wiedniu 22 listopada 1904 r. Jego muzyczną karierę wspierał książę Radziwiłł, arcyksiążę Karol Stefan Habsburg zapraszał go do siebie każdej zimy. W sezonie koncertował tylko w europejskich stolicach, toteż jego przyjazd do Bielska prasa uznała za wyjątkowe wydarzenie.
Niestety, autorowi nie udało się znaleźć w prasie żadnych materiałów opisujących drugą część sezonu teatralnego 1908/1909.