Łodygowickie ślady nr 18.

                                              "Welt Blatt" nr 49, 29.02.1876, s. 1-10-14

Spotkanie w Książnicy

Serdecznie pozdrawiam i dziękuję wszystkim obecnym, za udział w promocji mojej książki. Od 1 października bedzie ona dostępna w księgarniach. Pozdrawiam i jeszcze raz dziękuję. Jacek

Reklamy i ogłoszenia z Bielska i Białej rok 1901 cz. 3.

Z Wiednia do Bielska cz. 2.

    Głównym sponsorem mojej książki jest firma Bielmar, a promocja jej  jest już dzisiaj  24 wrzesień 2015 o godzinie 17 w Książnicy Beskidzkiej. Zapraszam !!!

Obecnie na promocji otrzymają książkę.

Pozdrawiam i zapraszam. Jacek 

Łodygowickie ślady nr 17.

 "Grazer Volksblatt" nr 107,  12.03.1872, s. 1 fabryka w Łodygowicach.

Reklamy i ogłoszenia z Bielska i Białej rok 1901 cz. 2.

Stadt Theater in Bielitz cz. 22.

    Lokalna prasa już 15 lutego 1894 roku zapowiadała na 21 lutego benefis tutejszej gwiazdy Hansa Claara, który miał przy tej okazji wystąpić w komedii pt. Der Herenmeister” (Czarnoksiężnik) autorem tej sztuki był dzisiaj całkowicie zapomniany Friedrich Gustav Triesch (1845-1907).  Często występował ona pod pseudonimami: Alex Hartmann, Paul Richter, H. Martin. Komedie „Czarnoksiężnik” napisał w 1884.

    W tym samym czasie prasa informował, że w następnym sezonie tutejszy teatr będzie prowadził dyr. Arlt, z którym umowę podpisano na trzy lata.   Zanim jednak do tego doszło Komitet Teatralny podziękował za dalszą współpracę braciom Stanisławowi i Bertholdowi Wolf. Jak się okazuję bracia Wolf, którzy byli tutaj wysoko cenienie zaproponowali komitetowi cały system poprawy ekonomicznego funkcjonowania teatru. Chcieli oni pójść w kierunku wielofunkcyjności budynku. Wzorem innych mniejszych miast w c.k. Austrii, chcieli, aby  w budynek teatru był równocześnie salę koncertową. Proponowali, aby działało tam kasyno, kawiarnia i niewielki hotel. W innych okolicznościach komitet musi się liczyć z stałym dotowaniem funkcjonowania tej instytucji kwotą od 15 do 17 tysięcy fl.   

Propozycja ta nie znalazła zrozumienia, wśród zarządzających, a nawet została potraktowana „obrazoburczo” jako zamach na niemiecką świątynie sztuki, z której ktoś chce zrobić jaskinie rozpusty. W tych okolicznościach jak łatwo się domyślić bracia Wolf nie mogli liczyć na dalszą współpracę. Patrząc przez ten pryzmat uznano, iż ktoś inny lepiej poprowadzi bielską scenę.

Głównym sponsorem mojej książki jest firma Bielmar, a promocja jej przewidziana jest na 24 wrzesień 2015 o godzinie 17 w Książnicy Beskidzkiej. Już teraz zapraszam !!!

Z Wiednia do Bielska cz. 1

Stadt Theater in Bielitz cz. 21.

Był rok 1893
   Od 1 września 1894 podpisano umowę  na trzy lata z dyr. Bukowitsch. Ten wywodzący się Volksteater in Vien, zgodził się prowadzić scenę w Bielsku za 3600 fl. Wraz z tymi zmianami nastąpił również przetasowania w zespole teatralnym, o czym już w 1893 roku donosiła „Silesia”. 
 Jak się jednak okazało kontrakt z dyrektorem Bukowitsch nie doszedł do skutku. Niezależnie jednak od tych planowanych zmian, życie potoczyło się dalej i tradycyjnie przed rozpoczęciem sezonu 28 września wystąpiła tutejsza „filcharmonia”, bowiem tak mówiono o orkiestrze miejskiej, gdy dawał koncerty muzyki poważnej. Tym razem zagrano fragmenty utworów Beethowena, koncert pianistyczny wykonała Cornelia Braunderg.

    Ostatni swój sezon w Teatrze w Bielsku dyrektor Wolf rozpoczął od mocnego nowego uderzenia. 1 października zaprezentowano sztukę „Das Heiratsnest” ( małżeństwo) Gustava Davisa, który po raz pierwszy wystawiono w Wiedniu 13 kwietnia tegoż roku.  Jej autor był najpierw żołnierzem, a później austriackim dziennikarzem i redaktorem gazety. Na premierze sztuki napisanej przez  swojego oficera komedii „Małżeństwo Nest” był sam cesarz Franciszek Józef.  Taką informacje podają oficjalne życiorysy, jednak tego faktu nie udało się potwierdzić autorowi w żadnej z ówczesnych wiedeńskich gazet.  Davis był założycielem gazety „Reichswehry armia”, a później aż do końca pierwszej wojny światowej był redaktorem „Kronen Zeitung”, z których pierwszy był on redaktorem naczelnym - gazety, które rzekomo cieszył się czytanie również przez cesarza. Kariera wojskowa zakończyła Davisa, ale wkrótce po swoim pierwszym sukcesie literackim.

   Drugim mocnym uderzeniem był „Faust”.  Johanna Wolfganga von Goethego, który jest uważany za klasykę gatunku i najbardziej znaczące jak również najczęściej cytowane dzieło literatury niemieckiej.

   Dyrektor Wolf nie zapominał, że jego mocodawcami są osoby, którym bardzo zależy na krzewieniu niemieckości, z tego powodu po klasyku, sięgnął do romantyzmu niemieckiego i zaprezentował pełną humoru sztukę pt. „Der Trompeter von Säkkingen” (Trębacz z Säkkingen).   Jest opera Wiktor Nesslera, do której libretto napisał Rudolfa Bunge, na podstawie Józefa Wiktora von Scheffel . Pisarz Schteffel znany był z tego, że w swej nacjonalistycznej, a zarazem romantycznej postawie przedstawiał historie Niemiec przez pryzmat różowych okularów. Z czasem krytycy uznali jego dzieła za mdłe i banalne i został zapomniany. Jednak pod koniec XIX wieku był on bardzo popularny. Duża recenzje tej sztuki zamieściła „Silesia” końcem grudnia.
W święto wszystkich świętych zaprezentowano zupełną nowość w postacie sztuki pt. „Gefallen Angel“ ( Upadłe anioły) napisaną przez Richarda Nordmanna.  Jest to obraz ukazujący życie publiczne w trzech aktach. Trzeba dodać, że pod tym nazwiskiem ukrywała się Margarete Langkammer, niemiecki aktorka i pisarka. O jej karierze szeroko rozpisywał się „Wiener Bilder” w 1899 roku.
Następnie uznanie, u dyrekcji tutejszego teatru, znalazła sztuka Gustava Freytaga pt. „Graf Waldemar”.  Autor jej był działaczem a nawet posłem Partii Narodowo-Liberalnej. Freytag był uosobieniem niemieckich liberałów. Otrzymał doktorat za prace pt "o początkach dramatyczne poezji wśród Niemców. 1847 ukazał się dramaty „Valentine” i „Hrabia Waldemar”.

Bajkowo i romantycznie na bielskiej scenie zrobiło się 13 listopada.  Wtedy to  zaprezentowano spektakl pt. „Undine” (Rusałka), którego twórcą był  Ernst Theodor Amadeus Hoffmann. Premiera jej odbyła się 3 sierpnia 1816 w Berlinie z okazji urodzin Fryderyka Wilhelma III. Twórca tej fantastycznej sztuki był ETA Hoffmanna, niemiecki romantyczny autor fantastyki i horroru. Był on prawdziwym człowiekiem „orkiestrą” gdyż dał się również poznać jako prawnik, kompozytor, krytyk muzyczny, rysownik i karykaturzysta . W młodości wiele lat spędził w Warszawie.

Rüdiger Safranski. E. T. A. Hoffmann: Das Leben eines skeptischen Phantasten. Carl Hanser, Munich, 1984.
    Jak się okazuję w 1893 roku teatr w Bielsku pracował również w wigilie Bożego Narodzenia.  Zaprezentowano sztukę Adolpha L'Arronge znanego niemieckiego dramatopisarza, reżysera teatralnego, który również zajmował się krytyką teatralną. Prowadził teatry w Berlinie i Wrocławiu.  Na scenie pod Klimczokiem zaprezentowano jego sztukę pt. „Doktor Klaus”, która premierę miała w 1878 r.

Głównym sponsorem mojej książki jest firma Bielmar, a promocja jej przewidziana jest na 24 wrzesień 2015 o godzinie 17 w Książnicy Beskidzkiej. Już teraz zapraszam !!!

Reklamy i ogłoszenia z Bielska i Białej rok 1901 cz. 1.

Łodygowickie ślady nr 16.

 "Wiener Zeitung" nr 147,  22.06.1867, s. 24 Baron Luttwitz

Stadt Theater in Bielitz cz. 20.

    Tuż przed świętami na scenie zaprezentowano sztukę pt. „Franz Moor”, którą oparto na dramacie Friedricha Schillera pt. Zbójców („Die Räuber”).  Fabuła koncentrowała się wokół konfliktu między dwoma arystokratycznych braci Karla i Franz Moor.

W bielskiej wersji skupiono się na postaci Franz Moor, który kierował się egoizmem, racjonalnością i materialistą wizją świata. Był zimny i nieczuły. W charakterze Franz, Schiller pokazywał, co może się zdarzyć, jeśli moralny sposób myślenia został zastąpiony czystym racjonalizmem. Franz dąży do władzy, tylko po to by móc realizować swoje interesy.

   Na koniec roku tuż przed sylwestrem zagrano sztukę Karl Millöcker „Der Bettelstudent” (Żebrak Student).   jest operetka w trzech aktach.  Premierę przedstawienie miał w Wiedniu w 1882 roku.

    Z informacji osobistych miejscowa prasa odnotował również, że 3 listopada w bielskiej parafii katolickiej ożenił się Wilhelm Brandstätter, członek zespołu teatralnego z panną Melaun z Mistka.

    Głównym sponsorem mojej książki jest firma Bielmar, a promocja jej przewidziana jest na 24 wrzesień 2015 o godzinie 17 w Książnicy Beskidzkiej. Już teraz zapraszam !!!

Reklamy i ogłoszenia z Bielska i Białej rok 1900 cz. 4.

Łodygowickie ślady nr 15.

"Die Presse" nr 292, 24.10.1867, s. 1-14.

Stadt Theater in Bielitz cz. 19.

   5 października na scenie zagrano komedie Aleksander Dumasa (syna) pt. Denise napisanej w 1885 tłumaczonej na polski „Półświatek”.  Dumas, jako nieślubny syn swojego sławnego ojca, noszącego to samo imię i nazwisko,  głosił bunt przeciw tradycyjnej moralności i burżuazyjnego purytanizmu. 

    7 października Bielski teatr zaproponował swoim widzą „Zemstę nietoperza”.  „Die Fledermaus“ to operetkę Johanna Straussa syna, której premiera odbyła się 5 kwietnia 1874 w Theater an der Wien w Wiedniu.

Autorami libretta według Henriego Meilhaca i Ludovica Halévyego są Karl Haffner i Richard Genée. Bohaterem operetki jest Gabriel von Eisenstein wiedeński finansista, który ma trafić do więzienia. W przeddzień pójścia do aresztu udaje się na bal, który jest sprytną zemstom znajomych bankiera. Służba wciela się na nim w arystokracje, a nieszczęsny bankier obnaża wszystkie swoje słabości. Komedia pomyłek podobał się bardzo.

    Po tych kilku optymistycznych przedstawieniach, przyszedł czas i na operę tragiczną pt. „Łucja z Lamermooru”.  19 października zagrano ją po raz pierwszy w teatrze miejskim.  Opera w trzech aktach z muzyką Gaetana Donizettiego i librettem Salvatora Cammarano.

 Bohaterami tej sztuki są Łucja i Edgar, szkoccy kochankowie, którzy podobnie jak Romeo i Julia pomimo waśni między ich rodami, zaręczają się. Jednak rodzina Łucji podstępnie doprowadza do jej ślubu z lordem Arturem Bucklawem. Zdradzony młodzieniec nieświadomy intrygi odrzuca Lucje, a ta zrozpaczona wpada w obłęd, zabija męża i umiera. Kiedy Edgar dowiaduje się o prawdy również odbiera sobie życie.

    Pamiętano również o tym, by przypodobać się mieszkańcom wyznania protestanckiego, który stanowili śmietankę miejską. 14 listopada wystawiono operę pt. „Hugenoci”, której twórcą był Giacomo Meyerbeer.   Jest to opera w pięciu aktach do której libretto napisał Eugène Scribe i Émile Deschamps .

   Premiera odbyła się w Paryżu w dniu 29 lutego 1836. Giacomo był niemieckim kompozytorem i dyrygentem. Był jednym z najbardziej utytułowanych kompozytorów operowych w 19 wieku.  Idąc za ciosem 8 grudnia zaprezentowano sztukę pt. Maria Stuart. 

18 listopad bielskiej publiczności zaoferowano burleskę pt. „Böhm w Ameryce”. Muzykę do niej napisał Max Ritter von Weinzierl i Ludwig Gothov, a libretto austriacki dramaturg i dziennikarz Bruno Zappert.

    Natomiast w grudzień rozpoczęto od komedii w pięciu aktach pt. „Szklanka wody” napisanej przez francuskiego pisarza Eugène Scribe.  Premiera odbyła się 17 listopada 1840 roku Paryżu. Jest to sztuka o XVIII wiecznej walce o sukcesje na tronie hiszpańskim.

Głównym sponsorem mojej książki jest firma Bielmar, a promocja jej przewidziana jest na 24 wrzesień 2015 o godzinie 17 w Książnicy Beskidzkiej. Już teraz zapraszam !!!