Katyń pamiętamy cz. 11 Kapitan Alfred Bernard Farny

                                                        

    Kapitan Alfred Bernard Farny syn Karola i Anny z Bałonów urodził się 30 marca 1894 r. w Cierlicku na Zaolziu. Ukończył Seminarium Nauczycielskie w Cieszynie. Następnie uczył w szkole w Bystrzycy na Śląsku Cieszyńskim. Żołnierz I wojny światowej. Został ciężko ranny na froncie włoskim.

    W 1918 r. zgłosił się jako ochotnik do tworzącego się Wojska Polskiego. Został skierowany do pracy w szkole inwalidów wojennych w 5 baonie saperów. Od 1933 r. płatnik w 3 Pułku Strzelców Podhalańskich w Bielsku. Z tą jednostką wyruszył w 1939 r. na front. Dostał się do niewoli sowieckiej i był internowany w obozie w Kozielsku, skąd przysłał jeden list z datą 29 listopada 1939 r.

    Został zamordowany w Katyniu 10 kwietnia 1940 r. Na liście ekshumacyjnej opublikowanej przez Niemców figuruje pod numerem 1807.
    Z małżeństwa z Heleną z Pechaczków, miał dwoje dzieci: syna Tadeusza i córkę Annę.
Był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz medalami pamiątkowymi.
   Pośmiertnie otrzymał:
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – nadany w r. 1985 przez Ministerstwo Spraw Wojskowych w
  Londynie.
- Medal Za Udział w Wojnie Obronnej 1939.
    Postanowieniem prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 październik a 2007 r. kapitan Alfred Farny został pośmiertnie mianowany majorem Wojska Polskiego.