Poczta - Łodygowice na starej fotografii

Budynek widoczny na fotografii, przez wcześniej urodzonych mieszkańców kojarzony jest jako budynek pomocniczy Technikum Rolniczego, które mieściło się niedaleko w zamku. Przed II wojną światową znajdowała się tam Żeńska Szkoła Rolnicza.

Niewielu mieszkańców ma świadomość, że prawdopodobnie to tam mieścił się pierwszy Łodygowicki Urząd Pocztowy. Jego otwarcie nastąpiło 16 kwietnia 1874 r.

 Wtedy to Dyrekcja Poczt we Lwowie wydała stosowne obwieszczenie, w którym podała godziny i ceny prze­jazdów osobowych z Białej do Żywca i z powrotem, wóz pocztowy wyjeżdżający z Białej o godzinie 10.50 przyjeżdżał do Żywca o 13.20.

 Natomiast z Żywca dyli­żans wyjeżdżał o godzinie 13.00 i kończył trasę w Białej o godzinie 15.30. Odle­głość między Białą a Żywcem wynosiła 23 km. Bilet w pocztylionie z Żywca do Łodygowic kosztował 47 centów, a z Łodygowic do Białej l zł reński i 9 centów. Poczta prze­woziła listy, przesyłki wartościowe, przekazy pieniężne, podróżnych i bagaże. Kursowały również specjalne wozy bagażowe.

19 listopada 1876 roku składnica pocztowa na terenie Łodygowic zostaje podniesiona do rangi Urzędu Pocztowego. -Poczta, która tu się znajdowała, była rządową stacją nadawania i odbierania listów i paczek na Łodygowice i pobliskie wsie. Przesyłki wożone były końmi o jednych z góry wyznaczonych godzinach w bryce pomalowanej na żółto i zielono z orłami i oznakami poczty austriackiej. Woźnica ubrany był w szary mundur z zielonymi wyłogami, a kapelusz z zielonym sznurem z frędzlami, przewieszoną trąbką mosiężną przez ramię, przejeżdżał punktualnie o tych samych godzinach i wygrywał na trąbce swe melodyjne sygnały pocztowe. Wtedy ludzie po domach regulowali swoje zegary. Wóz pocztowy zabierał również podróżnych.

Budynek ten był w posiadaniu żydowskiej rodziny Reich, do których należała również fabryka mebli. Najstarsze informacje mówią o tym, że znajdował się tam sklep towarów mieszanych, a nawet przez jakiś czas jedno z pomieszczeń było używane przez miejscowych Żydów jako Bożnica.

Staraniem hrabiego Władysława Kępińskiego w 1927 r. powstała w tym budynku szkoła rolnicza. Baron Otto von Klobus, właściciel zamku w Łodygowicach i okolicznych gruntów przekazał na rzecz Żeńskiej Szkoły Rolniczej budynek i 5 ha gruntu. Jej dyrektorką w latach 1930-1940 była Zofia Zygmuntowska. Było to obok kółek rolniczych i Żywieckiego Towarzystwa Rolniczego ważne ogniwo kształtowania kultury rolniczej wsi żywieckiej