Stadt Theater in Bielitz nr 70.

   8 kwietnia 1914 roku był historycznym dniem dla sztuki teatralnej w Bielsku, bowiem odbyła się zapowiadana premiera „Męczenników” Rudolfa Straussa.

    W relacji z premiery czytamy: Dyrektor Richter tak jak rozpoczął sezon, tak też kończy sukcesem artystycznym. Pisarz Rudolf Strauss zgodził się na premierę w Bielsku, ponieważ był świadomy jakości obecnego zespołu dramatycznego. (...) Premiera mimo Wielkiego Tygodnia przyciągnęła bardzo dużą publiczność do teatru. (...) Niezwykle dowcipne zakończenie ostatniego aktu wydawało się wręcz uderzające. Autor był często wywoływany. Spektakl ogląda się bardzo dobrze, jest dowcipny w języku i strukturze. Utrzymuje się w połowie drogi między komedią i dramatem.

Fabułę stanowią dylematy milionera, który niedawno się ożenił i ma wątpliwości, czy żona wyszła za niego z miłości, czy dla pieniędzy. Panna Roos w głównej roli zagrała znakomicie. Na premierze byli przedstawiciele dwóch wiedeńskich teatrów, trzech wiedeńskich gazet, czasopisma literackiego i aż siedmiu dziennikarzy z Rzeszy Niemieckiej. Korespondent pisma „Neue Freie Presse” zamieścił niewielką wzmiankę o tym wydarzeniu.
   Po Wielkanocy „Meczenników” zagrano raz jeszcze, na pożegnanie sezonu. Pomimo wspaniałej letniej pogody, która zwabiła do lasu i w góry wielu, to znalazła się liczna grupa, która ubawiła się pysznie podczas ekskluzywnego występu swoich ulubieńców. Nasi artyści prześcigali się w szlachetnej grze. (...) Przede wszystkim Eugen Preiss i Gertruda Roos. Dyrektor Richter wyszedł do publiczności podziękować za owacje i ze wzruszeniem deklarował, że dla takiej publiczności warto grać. Zapowiedział, że po wakacjach jeszcze bardziej będzie się starał, gdyż to, co przeżył w bielskim teatrze, było realne, prawdziwe i szczere.

   Przy takiej determinacji i wsparciu dyrektor Richter na pewno wykonałby swój plan. Niestety kilka miesięcy później wybuchła wielka wojna, która całkowicie zmieniła cele i plany nie tylko pojedynczych ludzi i miast, ale całych krajów.


 Tym artykułem kończe cykl o dziejach teatru. Dziękuję za uwagę i pozdrawiam!