Sezon rozpoczął się wyjątkowo wcześnie. Już 1 września zaproszono widzów na sztukę pt. „Die Spiele Ihrer Exzellenz”. Później grano sztuki przeniesione z poprzednich sezonów: „Die neue Zeit” (Nowe czasy), „Der Zigeunerbaron“ (Baron cygański), „Die Landstreicher” (Włóczęga albo Kloszard) Carla Ziehrera, „Die Puppenschule” (Lalki szkolne) Hansa Müllera.
10 września zaproponowano pierwszą premierę pt. „Taifun”, a 14 drugą pt. „Der skandal” Niestety brak dodatkowych informacji utrudnia identyfikację tej sztuki.
W następnym tygodniu były już tylko powtórzenia sztuk z poprzedniego sezonu. „Der Zigeunerbaron” i „Der Golsfisch” powtarzane są do znudzenia. Czy z taką ofertą można było skutecznie walczyć o widza z kinem i dwoma scenami w hotelach, nie mówiąc już o występach objazdowych? Nic dziwnego, że sprawa słabych wyników finansowych teatru jak bumerang wracała pod obrady rady miejskiej w Bielsku.
Pewne ożywienie wprowadziła sztuka pt. „Der Dollarprinzessin” (Dolarowa książniczka), trzyaktowa operetka skomponowana przez Leo Falla, do której libretto napisali Alfred Willner i Fritz Grünbaum. Światową premierę miała 2 listopada 1907 r. w Theater an der Wien. Przedstawienie ukazuje perypetie bogatego biznesmena, który działa zgodnie z hasłem, że za pieniądze można kupić wszystko. Teraz po nieudanym związku w USA postanawia znaleźć sobie żonę w Europie. Sztuka była często wystawiana.
Całkowitą nowością była też operetka z 1910 roku pt. „Der Musikantenmädel” (Dziewczyna muzyków), dzieło węgierskiego kompozytora Georga Jarno.
Jesienią 1910 roku zespół teatru w Bielsku regularnie grywał w Cieszynie. W mieście nad Olzą w końcu wcielono w życie zamiar budowy niemieckiego teatru.
Na początku 1911 roku bardzo mocno reklamowano sztukę pt. „Försterchristel”, z która wiązano duże nadzieje. Operetkę w trzech aktach Georga Jarno z librettem Bernharda Buchbindera widzowie obejrzeli po raz pierwszy 3 stycznia. Spektakl był typowym wyciskaczem łez. Piękna córka leśniczego ma dwóch adoratorów, a przebywający na polowaniu w tych lasach cesarz zostaje wzięty przez leśniczego za kłusownika i aresztowany... Przedstawienie zyskało popularność i często pojawiało się w repertuarze.
Sztuka i świadomość,
czyli jak pielęgnowano patriotyzm
Początek roku przyniósł ideę zorganizowania 11 lutego patriotycznego festiwalu teatralnego. Ustalono, że odbędzie się on pod patronatem burmistrza Rudolfa Hoffmanna oraz radnego i posła Gustawa Josephy’ego, a kierownictwo artystyczne nad nim powierzono dyrektorowi Rübsamowi. Za cel podstawowy uznano promowanie sztuki teatralnej i dostarczenie mieszkańcom Bielska najwyższej jakości niemieckiej sztuki. Zaproponowano więc widzom tygodniowy przegląd niemieckich sztuk patriotycznych po atrakcyjnych cenach. Przegląd otwierało przedstawienie pt. „Glaube und Heimat” (Wiara i Ojczyzna) Karla Schönherra, a zamykała sztuka „Vaterland” (Ojczyzna) – czteroaktowe dzieło Ferdinanda Bronnera. 12 lutego koncert muzyki poważnej dali prof. Kneisel i Alfred Adler. Brak entuzjastycznych relacji z tego wydarzenia może świadczyć o tym, że zainteresowanie festiwalem było średnie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz