Niepotrzebnem byłoby chyba powtarzanie tego, co wiemy wszyscy, t. j. jak cenić należy zdrowie.
Każdy z nas chorował choć raz w życiu i pamięta, jak to przykro cierpieć fizycznie, jak wtedy świat brzydnie, jak życie staje się ciężkiem, jak smutno nie módz spełnić swoich obowiązków, jak niszczeje majątek, jak wszystko wydaje się smutnem i niemiłem.(...)
Mężczyzna, kobieta, młody czy dziecko zarówno znają utrapienie choroby a szczęście zdrowia. Ale jeżeli jedno i drugie wszystkim równo służy i dokucza, jeżeli wszyscy obowiązani są czuwać nad zdrowiem, nie narażać go lekkomyślnie i kiedy trzeba rozumnie się leczyć, to któż więcej pod tym względem zrobić może i powinien jak kobieta żona, kobieta-matka, kobieta gospodyni domu?(...)
Idźmy dalej: kobieta, stworzona i przeznaczona na matkę, jakież zdrowie da swym dzieciom, jeżeli sama chorować będzie bezustannie, albo o pomnożenie sił swych się nie starać? Naturalnie, że trudno ustrzedz się przed tyfusem, rakiem albo suchotami — ale też nie o tem mówimy. Zależy nam na obudzeniu w kobiecie tego poczucia, że winna jest swemu dziecku dać to wszystko, co mu kiedyś w życiu walkę z losem ułatwić może. Nie zawsze w jej mocy jest dać mu majątek : ale w mocy jej leży dbać i starać się o zdrowie swoje, tem samem o zdrowie noworodka a potem o zachowanie w zdrowiu dziecka.
Wreszcie: Kto ma serce wrażliwsze? Kto rękę lżejszą? Kto delikatniejsze obejście? mężczyzna czy kobieta?
Wszakże tego żądamy przede-wszystkiem od kobiety i Ona też zajmuje się dziećmi, gdy małe, ona pielęgnuje chorych, ona czuwa nad staruszkami.(...)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz