Selma Kurz Słowik z Bielska i Białej cz. 28.

„Szczodra” jak Selma Kurz,
czyli wizerunkowa wpadka z portretem

   Jeśli mowa o wizerunku, warto przytoczyć głośną sprawę portretu śpiewaczki, w wyniku której w stolicy popularne stało się określenie „szczodra jak Selma Kurz”! Oto, wzorem śmietanki towarzyskiej Wiednia, Selma Kurz (wówczas już małżonka prof. Halbana) zapragnęła mieć portret wykonany przez znakomitego portrecistę prof. Leopolda Horowitza. Wstępnych ustaleń podjął się jeden z przyjaciół. W ich wyniku pani Kurz pozowała profesorowi przez dni trzydzieści.
Kiedy praca została ukończona, primadonna pochwaliła malarza i wręczyła mu kopertę, prosząc o przesłanie portretu do domu. Profesor, uprzedzony o „szczodrości” śpiewaczki, nie chcąc brać kota w worku, otworzył ją w obecności pani Kurz. Ujrzawszy tam sumę zaledwie 200 koron, grzecznie zwrócił kopertę, mówiąc: Zechciej, pani, zatrzymać pieniądze, portret pozostanie u mnie.
Artystka na chwilę oniemiała, po czym zaskoczona zapytała: Dlaczego? Po cóż więc pozowałam panu aż trzydzieści razy? Przecież nie jestem modelką?. Rozbawiony tym pytaniem profesor Horowitz nie stracił taktu, lecz odrzekł z uśmiechem: Modelkom płacę po 5 koron za posiedzenie. Ma więc pani prawo upominać się o 150 k. Targować się nie będę. Śpiewaczka nie słuchała dłużej, tylko mrucząc coś pod nosem – pewnie słowa uważane w towarzystwie za niestosowne – wybiegła szybko z mieszkania artysty.

Bulwarowa prasa przez długie tygodnie wypominała Selmie, że bardzo się ceni i za jeden wieczór żąda nawet 4000 koron! Wysokość podatku dochodowego z nagrań, zliczona w 1910 roku, sytuowała ją w grupie 200 najbogatszych ludzi w Wiedniu! Przy tak wysokich dochodach primadonna była bardzo oszczędna, żeby nie powiedzieć skąpa. Można się domyślać, że życie w biedzie odcisnęło się na jej psychice. Wciąż kilka razy oglądała każdą koronę, zanim zdecydowała się ją wydać. Skutek był taki, że w świadomości przeciętnych biednych ludzi, którzy zapewne nigdy nie przekroczyli drzwi opery, zaszczepił się obraz kobiety, która w jeden wieczór zarabia tyle, ile oni przez cały rok, i jest przy tym potwornie... „szczodra”.

Konsulat Žižkov w Bielsku-Białej otwarty

Wczoraj w Książnicy Beskidzkiej w Bielsku-Białej miałem przyjemność poprowadzić spotkanie autorskie z Pavlem Trojanem. W ramach cyklu  „Podróż za jedną książkę” Trojan zaprezentował nieznaną twarz Pragi – zwyczajną, a jednak nietypową dzielnicę Žižkov, kiedyś trzecie największe miasto w Czechach,  ale także: stosunki między Czachami  i Polakami, różnice w mentalności, marzeniach, stylu życia.

Warto przypomnieć, że Pavel Trojan, jest autorem książek o Pradze, licencjonowanym przewodnik, a co najważniejsze jest lokalnym patriotą praskiej dzielnicy Žižkov, z której pochodzi kilka generacji jego przodków. W kamiennicy swego dziadka otworzył piwną kawiarnię Republika Žižkov, a w 2018 roku otworzył pierwsze wirtualne muzeum Žižkova na świecie.

Dawne miasto, a dzisiaj dzielnica Pragi położona jest na prawym brzegu Wełtawy i porównywana jest z krakowskim Kazimierzem nowojorskim Bronxem lub warszawską Pragą. Jej nazwa pochodzi od Jana Žižki i stoczonej przez niego w 1420 roku bitwy o Witkową Górę. To on wspierał Polaków podczas bitwy pod Grunwaldem i to on był głównym wodzem wspierającym ruch husycki w Czechach. Nie wielu wie, że jest on uznawany za prekursora wojsk pancernych, gdyż wozy tworzące jego tabory były opancerzone.

Dzisiejsze Żiżkov charakteryzuje się bardzo zwartą zabudową składającą się z czynszowych kamienic z przełomu XIX i XX wieku. Ulice są wąskie i nierzadko strome. Ułożone w kształcie trójkątów, tak jak najbardziej zminimalizować stromiznę.

Podczas spotkania Pavel Trojan ambasador dzielnicy Żiżkov i samozwańczym prezydentem Wolnej Republiki Żiżkov. Opowiadał Co to jest Wolna Republika Ziżkow? Dlaczego powstała? Co warto tam zwiedzić? Udzielał cennych rad gdzie warto pójść by dobrze zjeść, czy się napić, jak również jakich ulic należy tam...unikać.

Bez zbędnych emocji i z humorem opowiadał o stereotypach pomiędzy naszymi narodami.  
Po spotkaniu w Książnicy Beskidzkiej w Piwnicy Zamkowej został otwarty szósty konsulat Wolnej Republiki Žižkov w Polsce.

Spotkanie odbyło się przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach projektu Nakręceni na bibliotekę.

Foto jak zawsze niezawodna Pani Małgosia! Dziękuję.

Lista strat mieszkańców powiatu bielskiego cz. 4

Rok 1914

 Kaniów:
Englert Stanisław, (1882), Inft., IR nr 56, 13. komp. Ranny.
Faruga Józef, (1891), Inft., k.k. LIR nr 31, 3. komp. Ranny w szpitalu w Białej.
Hamerlak Jan, (1887), ResInft., IR nr 56, 1. komp. Ranny.
Kozak Franciszek, (1889), Inft., k.k. LIR nr 31, 5. komp. Ranny.
Owczarczyk Jan, (1887), Inft., k.k. LIR nr 31, 10. komp. Ranny.

Kobiernice:
Laszczok Antoni, (1883), Fahrkan., schw. HbDiv. Nr 1, 1. batt. Ranny w szpitalu nr 2 w Bielsku.
Stafa Antoni, (brak), IR nr 56, 3. komp. Ranny w szpitalu w Pradze.

Kozy:
Byrski Franciszek, (1874) Inft., k.k. LIR nr 31, 8. komp. Chory w szpitalu w Krakowie.
Dudek Karol, (1889), ErsRes., IR nr 56, 4. komp. Ranny.
Duzniak Jan, (1884) ResZugsf., IR nr 56, 10. komp. Ranny.
Duzniak Józef, (1892), EinjFreiw. TotKorp. IR nr 56, 13. komp. Chory w szpitalu w Turnau.
Frączkiewicz Józef, (1885), ResInft., IR nr 56, 2. komp. Ranny.
Goliasz Józef, (brak), IR nr 56, 7. komp. Chory w szpitalu w Brux.
Hałat Jan, (1885), IR nr 56, 2. komp. Chory w szpitalu w Wiedniu.
Knicz Jan, (1887), IR nr 56, 9. komp. Chory w szpitalu w Cieszynie.
Koczur Franciszek, (1891), Inft., IR nr 56, 1. komp. Zginął.
Malarz Augustyn, (1888), Inft., k.k. LIR. Nr 31, 11. komp., Ranny.
Malarz Jan, (brak), IR nr 56, 10. komp. Chory w szpitalu w Wiedniu.
Malars Roman, (brak), Inft., IR nr 15, 1. komp. Ranny.
Oczko Karol, (1880), Inft., k.k. LIR nr 31, 7. komp., Ranny w szpitalu w Białej.
Osierda Karol, (1886), Korp. IR nr 56, 6. komp. Ranny.
Pudelek Andrzej, (1893), IR nr 56, 2. komp. Chory w szpitalu w Mahrisch Weisskirchen.
Sablik Ignacy, (brak), Zagst., IR nr 56, 13. komp. Chory w szpitalu w Mahrisch Weisskirchen.
Sablik Franciszek, (1887), Inft., k.k. LIR nr 31, 9. komp. Ranny.
Stwora Edward, (1889), ResInft., IR nr 56, 3. komp. Zginął.
Sztefko Szymon, (1884), ErsRes., IR nr 20, 16. komp. Ranny.
Wróbel Alojzy, (1893), Korp, IR nr 56, 5. komp. Ranny.
Wróbel Jan, ( 1888), Inft., IR nr 56, 1. komp. Ranny.
Wnóbel Franciszek, (brak), Inft., k.k. LIR nr 31,. Ranny.

Kalna:
Kastura Michał, (1880), Gefr., IR nr 56, 10. komp. Ranny.

Ligota:
Czermański Antoni, (1880), Inft. k.k. LIR nr 31, 9. komp. Ranny.
Gola Andrzej, ResInft. k.k. LIR nr 31, 2. komp. Ranny.
Gola Antoni, (1883), ResInft. IR nr 100, 11.komp. Ranny.
Kieloch Ludwig, (1892), Inft. IR nr 13, 6. komp. Zginął.
Stryczek Augustyn, (1885), Inft. k.k. LIR nr 31, 9. komp. Ranny.