Syn Ignacego i Wiktorii z Kociołków, ur. 22 lutego 1897 r. w Żywcu. Był powstańcem walczył w Powstaniu Śląskim na Górze Św. Anny. Za zasługi w bojach został odznaczony Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi oraz Gwiazdą Górnośląską.
W roku 1922 w Tarnopolu, będąc na kursie policyjnym poznał swoją przyszłą żonę Marię Gaj. Z małżeństwa urodziły się trzy córki: Krystyna ur. w 1923r. Łucja ur. w 1925 r. i Lidia ur. w 1927 r.
W Policji Województwa Śląskiego od 1 marca 1924 r. Przez wiele lat służbę pełnił w powiecie bielskim i Komendzie Powiatowej w Bielsku, we wrześniu 1939 r. w komisariacie w Bielsku. Starszym posterunkowym mianowany 1 stycznia 1928 r.
W 1939 r. wskutek napaści zbrojnej wojsk hitlerowskich Niemiec na Polskę, cała Policja Śląska została ewakuowana w kierunku granic wschodnich. Dotarli do Tarnopola gdzie zostali rozbrojeni przez Sowietów i zabrani do niewoli. Osadzeni w obozie w Ostaszkowie na wyspie na wyspie Stołbnyj w bardzo ciężkich warunkach.
Antoni Furtak został rozstrzelany w siedzibie NKWD w Kalininie (Twerze) i pochowany w zbiorowej mogile w Miednoje.
Został pośmiertnie mianowany na stopień aspiranta Policji Państwowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz