środa, 18 lutego 2015

Katyń pamiętamy cz. 10 Porucznik Ignacy Jan Dec


Porucznik Ignacy Jan Dec
Nauczyciel, legionista, oficer rezerwy Wojska Polskiego, jeniec Kozielska.


    Ignacy Jan Dec urodził się 30 stycznia 1896 r. w Sokołowie w województwie lwowskim, powiat kolbuszowski. Po ukończeniu szkoły ludowej w Sokołowie podjął naukę w c.k. Seminarium Nauczycielskim w Rzeszowie. Egzamin dojrzałości złożył w czerwcu 1914 r.

    Będąc członkiem drużyn sokolich wstąpił do Legionów Polskich 10 września 1914 r. Był żołnierzem II Brygady Legionów służąc do marca 1915 r. w 14 kompanii,
(4 batalion 2 PP Leg.). Brał udział we wszystkich walkach i potyczkach w Karpatach,
a następnie walczył jako żołnierz 4 PP Legionów nad Styrem i Stochodem.
Po kryzysie przysięgowym wcielony został do armii austriackiej pełniąc służbę na froncie albańskim. 8 czerwca 1921 roku został przeniesiony do rezerwy, jako żołnierz wojska polskiego.
W latach 1919-1934 był nauczycielem oraz kierownikiem szkoły w Sokołowie (dziś Małopolskim). Od października 1934 r. został kierownikiem Szkoły Powszechnej im. Stanisława Jachowicza w Rzeszowie. Równocześnie od 1936 r. był nauczycielem zawodowej szkoły dokształcającej w Rzeszowie.

    Od 1 stycznia 1938 r. członek Państwowej Komisji Egzaminacyjnej przy Państwowym Liceum Pedagogicznym w Rzeszowie. Od 30 czerwca 1938 r. członek Okręgowej Komisji Dyscyplinarnej dla nauczycieli przy Kuratorium Okręgu Szkolnego we Lwowie.
    Był też aktywnym członkiem ZNP. Pełnił funkcję prezesa ogniska nauczycielskiego w Rzeszowie. W 1939 r. otrzymał propozycję objęcia stanowiska inspektora szkolnego w Gródku Jagiellońskim.
Działalność publiczną rozpoczął w Sokołowie pełniąc funkcję radnego gminy. W latach 1934-1939 uczestniczył w pracach Komisji Oświatowej Rady Miejskiej w Rzeszowie.
    W maju 1939 r. został wybrany radnym. Od 26 września 1936 r. był kierownikiem Oddziału Związku Strzeleckiego w Rzeszowie.

    Zmobilizowany we wrześniu 1939 r. został wcielony, jako porucznik rezerwy, do oddziału Policji Państwowej w Rzeszowie. Po agresji Związku Radzieckiego na Polskę został aresztowany przez żołnierzy Armii Czerwonej we wrześniu 1939 roku i osadzony w obozie w Kozielsku.

Zginął w Katyniu 16 kwietnia 1940 roku.
Osierocił żonę Julię i trzy córki: Stanisławę – lat 16. Jadwigę – lat 13 i Zofię – lat 7.
      Odznaczony:
- Złotym Krzyżem Zasługi,
- Krzyżem Niepodległości - 1932 roku,
- Medalem 10-lecia Odzyskanej Niepodległości – 1929 r.
- Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę,
- Krzyżem Kampanii Wrześniowej, pośmiertnie – Londyn 1985 r.
- Medalem Za Udział w Wojnie Obronnej, pośmiertnie – 1996 r.
- Decyzją z dnia 5 października 2007 r. został pośmiertnie mianowany kapitanem Wojska Polskiego. 


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz